Babala!

*May mga salitang maaring makasakit

sa
mga
taong
matatamaan
sa
kuwento,
mangyari
lamang
na
basahin ito ng may bukas na isip at
handang tiyan sa kakatawa.

-Unang Kabanata-

Alas dose ng tanghali, sa may covered

court na dinonate ni Gob. Richie Sr.,

ay may pulutong na mga taong

naghihintay ng pampadulas mula kay
Gob, este nakikinig nang maigi sa
ispeech niya.

Ipinapangako ko! Kapag ako ang

nanalo
sa
eleksyon,
wala
ng
maghihirap, wala ng magugutom, at
wala ng...

Gob! Ubos na yung pampadulas natin,

ang daming nag sulputang mga tao
ngayon, hindi naming inaasahan na
dudumugin tayo ng ganito karami.

Oo Gob. Richie jr., naiintindihan ko ho,

pero ang dami na kasi talagang tao
kulang na yung naiabot niyo sakin.

Pambihira naman, nagwalis ka na ba

sa bakuran namin? Ang daming tiglilimang daan dun di mo man lang
hinakot!
Humingi
ka
doon
sa
katulong, sabihin mo yung mga sukli
ni bossing, alam niya na yun Sige na
umalis ka na at tatapusin ko pa yung
magandang speech na nabasa ko sa
internet.

Sige ho Gob aalis na ako.

Ano ka ba naman Puchok! Nakita mo
nang nag iispeech pa ako diba? Kapag
ako natalo sa susunod na eleksyon,
papalayasin ko kayo sa mansyon ko!
Maliwanag?

Haaaay, haaaaay, haaaay

Oi kuya kanina ka pa naka busangot
dyan at ang lakas naman ng Haaaay
mo tila gusto mong ipaalam sa mga
kapit bahay na namomroblema ka.

Eh kasi naman Pedro, ginagawa ko

lang naman yung lahat ng makakaya
ko
para
magkaroon
tayo
ng
magandang buhay nila nanay at tatay,
simula kasi nung nagkasakit si tatay
eh tumaas na ang ating gastusin.

Kasi si Gob. Richie, nanalo lang dahil

sa lagay at pampadulas, hindi siya
yung inaasahan nating malinis na tao
at tumutulong sa lahat.

O eh bakit mo siya pinoproblema kuya

at ano namang pake alam mo dun?
Nako
kuya
Puchok,
kapag
ako
nakapag tapos sa pag aaral, tityakin
kong hindi na tayo kakain ng asin at
toyo. Ano ba yung pinoproblema mo
kuya?

Pedro, sa ating dalawa lang to ha,

hindi maaring malaman nila nanay at
tatay ang sasabihin ko sayo.

Oo naman kuya maasahan mo ako

diyan.

Isa kasi ako sa mga dahilan kung

bakit siya nananalo, hindi marangal
ang trabahong ginagawa ko Pedro,
kung maari lang na mamasukan ako
sa iba ay gagawin ko subalit mas
maliit ang kikitan doon kaya tinitiis ko
ang
mga
ganung
bagay
para
makaraos tayo sa araw araw.

Ano?! Bakit ngayon mo lang sinabi

yan kuya? Alam mong magagalit sila
nanay at tatay pag nalaman nilang
ganyan ang trabaho mo.

Kaya nga huwag na huwag mong

sasabihin sa kanila yan Pedro Oh
sige na at marami pa kaming
tatrabahuin kela Gob. Mag iingat ka
palagi at bantayan mo sila nanay at
tatay.

Nako naman oh, hirap na hirap na si

kuya Puchok sa ginagawa niya kahit
alam niyang mali ang ginawa ni Gob.

Hmmmmm, ano kaya ang pakiramdam

ng isang pulitiko na marami ang pera,
at hindi man lang nagsusuot ng class
c na tsinelas, di katulad ko na tigbebente na nga lang tapos nawala pa
yung kapares. Pagkatapos ko ng pag
aaral,
kakandidato
din
ako
at
sisigurudahin kong yayaman ako at
mamumuno ako ng matuwid!

Narinig ni Jose ang sigaw ni Pedro na

katapat lamang ng bahay nila.

Hoy Pedro! Huwag ka ngang maingay

diyan nag coconcentrate ako dito sa
banyo eh.

Pasensya ka na Jose, hindi ko alam na

naisigaw ko ang nasa isip ko. Masyado
kasing magulo ang isip ko ngayon at
marami akong bagay na gustong
makamit.

Ano? Ulitin mo nga sinabi mo Pedro,

di ko narinig ng maayos napa ire kasi
ako eh.

Wala, wala hayaan mo na Jose, bilisan

mo na diyan at maraming kapit bahay

natin ang nakakarinig sayo, saka

maglalaro pa tayo ng paborito mong
jackstones.

Nako inaalala mo pa talaga ako pare,

sige mamadaliin ko na to hintayin mo
na ako.

Matapos ang maingay na usapan ng

magkaibigan ay agad silang lumabas
ng bahay upang mag laro ng
jackstones.
Oi Pedro, ano ba talaga yung sinasabi
mo kanina, yung mangangandidato
ka? Tama ba ako?
Oo Jose, sisikapin kong makapagtapos
ng pag aaral para maging gobernador
ako ng lugar natin at titiyakin kong
magiging maayos ang buhay ng mga
pinamumunuan ko!

Nako, syempre bilang kaibigan mo,

gagawin kitang kanang kamay kita
Jose, at magtutulungan tayo para
maging maayos ang bayan natin ha?

Oo naman Pedro, makakaasa ka na

tutulungan kita saka alam mo namang
wala akong ginagawa masyado diba?

Wag ka na madaldal dyan Jose, ikaw

na titira bilisan mo at may mga kalaro
pa tayong naghihintay! Ay oo nga
pala, nakalimutan ko.

Masyado na ngang masaya si Pedro sa

kanyang munting pangarap, ngunit
hanggang saan siya dadalhin nito?
Hanggang kanto? Simbahan? Recto?
Walang
makakapag
sabi
kung
hanggang saan pero tiyak na meron
siyang kahihinatnan.

-Ikalawang Kabanata-

Haaaaaaaaayyy *inat**inat*, umaga

na pala Nako kailangan ko nang
magmadali, ngayon pala ang bilangan
ng mga boto sa bayan!

Nagmadali
bayan.

si

Puchok

papuntang

Oi Puchok! Bastos ka talaga, bakit

naka boxers ka lang?

Nako pareng Chuge! Takpan mo ako,

bilis! nakakhiya

O pareng
bablush?

Puchok

bakit

ka

nag

Eh kasi naman kanina pang pagka alis

ko ng bahay ay nakangiti na lahat sa
akin akala ko naman babati lang, yun
pala may nakikita na silang hindi
kaaya aya.
Ay nako Puchok, magpasalamat ka at
may nadala akong ekstrang pang
baba, halika sa may sasakyan para
makapag suot ka na at madami pa
tayong tatrabahuin.

Huh? Ay oo nga pala, ang bilin ng

yumaong Gob. Richie Sr. na hindi
maaring matalo ang anak niya sa
lahat ng eleksyon na magaganap.
Kailangan pa ba nating maglabas ng
pampadulas?

Oo naman pare, ilang watcher din at

kalaban
ang
kailangan
nating
makumbinsi.

Kahapon nga lang ay may umatras na

matapos aregluhin ni Gob. Richie Jr.
Oh talaga? Ano naman ang usapan
pare?

Balita ko nabigyan ng mahigit isang

milyon
ang
kalaban
kapalit
ng
kanyang pag atras sa eleksyon.

Pambihira naman, iba

nagagawa ng pera no?

na

talaga

Ay nako pareng Puchok, kahit naman

sino ay masisilaw sa ganong halaga,
hindi mo naman kikitain agad yun.

Pero diba pare, mas maigi parin na

maging tapat.

Hay nako ang dami mong satsat dyan,

isuot mo na nga yang pinahiram ko
sayo bago pa magbago ang isip ko.
Marami rami pa tayong aabutan o,
ang dami na namang tao sa bayan.

Pare Chuge sandali lang! Ang sikip ng

pinahiram mo!

Habang abala si Puchok, si Pedro

naman ay nasa paaralan nang mga
oras na iyon at payapang payapa ang
isip, nang biglang...

Pedro! What is the capital of the

Philippines?
Amen!...

Huh? Anong amen ang pinagsasabi

mo diyan?

Ay wala mam napadasal lang po ako.

Nako ganun ba? Pasensya ka na ha,

akala ko natutulog ka kasi.

(Hay muntik na akong matuyuan ng

dugo dun, mabuti na lang at nakapag
palusot ako).

*RING RING RING RING* Woohoo!

Pareng Pedro! Uwian na, ang paborito
nating oras...

Oy pareng Jose napaaga ka naman ata

sa paglabas?

Eh alam mo namang puro line of 9 ang

mga marka ko sa klase diba, bakit pa
ako magatatagal makinig sa mga
sermon ni mam?

Oo na wag ka na mag salita diyan,

ang lamig na masyado ng paligid.

Bakit pare? May hangin ba?

Hay nako... Umuwi na nga lang tayo.

At nakauwi na ang mag kaibigan...

Hay, ang sarap magpahinga, hindi ka

abala, walang umiistorbo sayo..

*TOK TOK TOK* Puchok! Puchok!

Lumabas ka dito ngayon din! Huh?

Oo na, puro naman 59 o kaya ay 69...

Oy pare may 79 din ako!

Nako si Aling Baby... Wala hong tao

dito, sa susunod na lang kayo
bumalik...

Talaga namang ginagalit niyo akong

magkapatid! Buksan mo ang pintuan
Pedro!

Eto naman si aling Baby hindi mabiro,

madali ho kayong tatanda niyan pag
madalas kayong nagagalit.
Eh sino ba namang hindi magagalit sa
inyo? Ilang buwan na kayong hindi
nakakabayad ng kuryente, nakiki
kabit na nga lang kayo eh.

Aling Baby, tinitiyak ko, sa abot ng

aking makakaya, babayaran ko ang
lahat ng aming utang kapag akoy
nakatapos na!

Nako tumahimik ka diyan,hindi ko

kailangan ng pangako ng bulakbol na
estudyante, maghanda ka na ng

kandila dahil tatanggalin ko na ang

saksakan niyo!

Dahil titiyakin kong hindi na kayo

magakaka kuryente ulit!*KABLAG*

Pano na ngayon yan, may takdang

aralin pa naman ako, ang hirap mag
aral sa dilim... Nay! Nay! Gumising na
ho kayo (tila kulang pa ang sigaw ni
aling Baby para magising kayo?).

Oh Pedro ano yun? *UGH UGH*

Nay ano ho kasi, tatanggalin na ni

Aling Baby yung saksakan natin dahil
matagal na tayong hindi nakakapag
bayad.

Wag
kang
mag
alala
pakikiusapan ko si Aling Baby..

anak,

alala. Hindi ko sasabihing sinabi mo

sakin kung nasaan siya.

Nako nay wag na ho, mukhang hindi

na kayo pakikinggan nun.

Pedro, wala na ang kuya Puchok mo...

Pupuntahan ko nalang po si kuya

Puchok, saka alagaan niyo nalang ho
ang sarili niyo at si tatay.

Nagmadaling pumunta si Pedro sa

bayan.
Kuya Chuge nakita niyo po ba si kuya
Puchok?

Hmmm...

O bakit ho ayaw niyong magsalita?

Nagtatago po ba siya? Wag kang mag

HA? Wag niyo nga akong lokohin kuya

Chuge, alam ko namang andyan lang
ang kuya sa tabi tabi.

Pedro, sinabi nang wala na nga ang

kuya Puchok mo! Bakit ba ayaw mong
makinig sakin?!

Paikot ikot si Pedro sa bayan habang

sinisigaw ang pangalan ng kanyang
kuya Puchok.

KUYA! KUYA!...

Napagod na si Pedro sa kakahanap at

kakasigaw. Bigla na lamang siyang
bumagsak sa sahig at dahan dahang
tumulo ang luha niya...

KUYA ! GUMISING KA NA, SA BAHAY

KA NA MAG PAHINGA!

Pedro, bumangon ka na diyan...

Tama na Pedro, wala na ang kuya mo,

alam kong mahirap ito tanggapin pero
kailangan.

NASAAN ANG KUYA! ILABAS MO SI

KUYA PUCHOK! HINDI NA MAGANDA
ANG BIRO NIYO! KUYA PUCHOK
LUMABAS KA NA, WAG KA NA
MAGTAGO!

Kuya Chuge, paano na kami nila

nanay at tatay, tanging si kuya
Puchok lang ang inaasahan namin
bakit kailangan pang siya mawala
pwede naman ako nalang!

Wala na nga ang kuya mo Pedro...

Pedro, wag ka magsalita ng ganyan..

Niyakap nang mahigpit ni Chuge ang

nangungulilang si Pedro at dinala niya
sa ospital kung saan nakita niyang
naka higa ang malamig na katawan ng
kuya niya.

Ano ang nangyari kay kuya, Bakit

kailangan
siyang
humantong
sa
ganito?

Napakarami ng tao kanina sa bayan

Pedro, nagkahiwalay kami ng kuya
Puchok mo habang pinipigilan ang
mga taong papalapit sa mga balota.
Natapakan ang kuya mo, ang sabi ng
mga duktor, hindi nakahinga si
Puchok kaya siya namatay.

Patuloy ang pag iyak ni Pedro, tila

nawala ang tanging liwanag niya sa
buhay. Nasaan ang pag asa? Wag
pilosopo, hindi ito yung nag uulat ng
panahon.

Kinabukasan...

Oi Pedro, nakikiramay nga pala ako sa

inyo.

Umalis ka Jose! Hindi ko kailangan ng

pakikiramay mo! Saka paano ka
nakapasok?

Pinagbuksan ako ng nanay mo, kanina

pa kasi ako tawag ng tawag sayo
minalat na nga ako hindi ka man lang
sumagot, papasok pa tayo bilisan mo
na.
Hindi na ako papasok sa eskwelahan
Jose.

Huh? Paano na natin tutuparin ang

mga pangarap natin? Diba gusto
mong maging pinuno ng lugar natin,
at ako ang magiging kanang kamay
mo?

Wala na ang lahat Jose, namatay na

ang kuya, kailangan ko nang mag isip
kung paano kikita...

Nga pala Pedro, bakit hindi binurol

ang kuya mo sa inyo?
Wala kaming pera Jose, nagbigay lang
ng konti si Gob. Richie jr. Para
maipalibing agad si kuya, sa may
parang apartment pa ng eh...

Pambihira Pedro, wag ka mag alala

sasamahan na kita, hindi na din ako
papasok, tutulungan kita maghanap
ng trabaho!
Ano ba Jose, kailangan mo mag aral,
alam naman nating mababa na ang
mga marka mo...

Hay nako Pedro, magtiwala ka sakin

pwede ba? Saka wala namang pake
alam sakin ang mga magulang ko,
puro lang sila inom at sugal.

O sige na nga, alam ko namang hindi

na kita mapipigilan sa desisyon mo
Jose.

Yon! Tara na Pedro, ano pang

minumukmok mo dyan, kumilos na
tayo para may mauwi tayong pang
gastos niyo.

Sige Jose, mag aayos lang ako at mag

papaalam kela nanay at tatay...
At ganun na lamang natapos ang
ikalawang
kabanata...
Masyadong
maraming kinaharap na problema si
Pedro, at tila nawawalan na siya ng
pag asa. Makaka tulong ba sa kanya
ang kaibigan niyang matalino na si
Jose? O... Wag na nga lang natin siya
pag usapan... Alamin nalang natin ang
mga pangayayari sa buhay ni Pedro.

-Ikatlong Kabanata-

HAAAAAA! Pareng Pedro magpahinga

muna tayo, kanina pa tayo naglalakad
at
malayo
layo
narin
ang
napupuntahan natin.

Wag kang mag inarte Jose, nasa

kanto pa lamang tayo ng kalye natin
hindi pa tayo nakaka layo!

Ay ganun ba? Pakiramdam ko kasi ang

layo na ng nalakbay natin, usap kasi
tayo ng usap eh.
Patuloy
na
naglakad
ang
magkaibigan, at nag iistop over bawat
kanto, parang mga turista lamang na
nag gagala at parang walang mga
plano sa buhay.
Pareng Jose! Natatanaw mo ba yun?
Huh, Ang alin?

Yun o, yung malaking poster na

nakapaskil sa tapat ng munisipyo! Ay
oo nga no...

WA... NTED.. WANTED!

Oo nga o tapos ano pa sususnod...

A..SSIS...TA..

Pambihira, eh kung lumapit kaya tayo

para hindi tayo nahihirapan pareng
Jose.

Nako ang talino mo talaga pareng

Pedro, nagkakasundo talaga pag
parehas matalino.

WANTED ASSISTANT... Ayun tamang

tama nag hahanap ng katulong sa
munisipyo si Gob...
Oo nga pareng Pedro, matapos siyang
manalo
sa
pagiging
gobernador,
napakarami sigurong tauhan ang
kailangan niya.
Oo pare tama ka! Tara
magtanong tayo sa loob.

na

at

Oy mga batang gusgusin, umalis nga

kayo dito nakita niyo na ngang hindi
ito palaruan diba, ano ba ang
kailangan niyo?
Nako, pasensya na ho, nasaan ho ba
ang banyo?...

Manahmimik ka nga Jose! Ang ibig

sabihin ho ng kaibigan
ko ay
naghahanap kami ng trabaho, nakita
kasi namin ang nakapaskil sa tapat ng
munisipyo.

Saka po banyo, naiihi na po talaga

ako hindi ko na kaya!

Wag ka ngang maingay dyan bata,

andun ang banyo sa may dulo ng
hallway.

At sayo naman hijo, wala na kaming

tatanggapin puno na talaga...

Maawa ho kayo! Kailanga...

Ah iyon ba, tatanggalin na namin
dapat
yun
marami
na
kasing
aplikante.

*YAPAK YAPAK YAPAK* Anong pinag

uusapan niyo dyan tanod?

Nako! Baka naman ho may kulang pa,

parang awa niyo na ho, kailangan po
talaga namin ng trabaho!

Ay nako Gob kayo po pala, wala lang

ho ito, pinapaalis ko na po, mga
aplikante po sana kaso puno na po
yung mga nabakante eh.

Gob. Richie! Magandang araw po, ako

po yung kapatid ni Puchok, yung nag
trabaho po sa inyo.

Ah, ikaw ba si Pedro? Opo Gob, pano

niyo ako nakilala? Pumunta tayo sa
opisina ko at doon tayo mag usap,
tanod paki pauwi mo nalang yung
kaibigan niya. Opo Gob!

(Mukhang ito na yung sinasabi ni kuya

Puchok, pero kailangan ko na talaga
nung trabaho para kumita)... Opo
Gob, magiging masipag ako sa pag
lilingkod sa inyo.

Mabuti
naman!
Simula
ngayon,
ihahanda kita dahil wala nang papalit
sakin, wala akong mga anak at mga
pamangkin, aayusin natin ang buhay
mo at ng pamilya mo.

Pedro...

Ano ho iyon Gob?

Nais
mo
ba
trabaho sakin?

Sigurado ka ba, kahit anong ipagawa

ko sayo papayag ka?

talagang

makapag

Opo naman Gob! Gagawin ko po ang

lahat ng makakaya ko...

Nako Gob maraming salamat po!

Saka pwede po bang mag request?

*RING RING RING* Pedro!

Depende, ano ba yun?

Pwede po bang isama ko si Jose sa

pag hahanda niyo sa amin?

Oo sige kung iyan ang mas makaka igi

sayo at para pagka tiwalaan mo ako.

Hep hep hep, lagyan mo na ng

konshehal ang simula ng pangalan ko.

Ay pasensya na Pedro, hindi kasi ako

sanay eh.

Ano ba ang kailangan mo Jose?

Nako Gob napaka bait niyo talaga!
Maraming salamat po!
Lumipas ang mga araw at taon,
namuhay si Pedro at Jose ng parang
mga prinsipe, umayos ang buhay nila
Pedro ngunit binawian na ng buhay
ang kanyang mga magulang sa
katandaan at sa pagiging sakitin,
habang si Jose naman ay walang
inatupag kung hindi ang sarili niya.

Pwede ba tayong mag usap, yung

hindi tungkol sa mga trabaho natin,
yung bilang magkaibigan lang.
Hay nako pare sige sige pag iisipan
ko, madami pa akong ginagawa dito
sa kabilang baranggay, madami pang
tao ang pwede nating makuhanan ng
pera!

Ay ganun ba? Pasensya ka

Konsehal Pedro at naistorbo
kita.*TOOT*

na
pa

Alam mo naman ang kalakaran sa

bayan natin.

Oo nga Gob, sige po mauna na po ako.

Haaay, nagbabago na ang ugali ni
Pedro, simula nung kinupkop siya ni
Gob. Richie, eh nakuha niya din ang
ugali nito.

Jose, nakita mo ba si Pedro?

Nako Gob. Richie, marami daw pong

ginagawa si Pedro.

Hahaha! Manang mana talaga sakin

yang si Pedro, parang tunay na anak
ko na din, sinabihan ko kasing wag
siyang
titigil
hanggat
hindi
nababayaran ang mga nasasakupan at
makakuha ng mas maraming pera.

SIge Jose, ingat ka, hindi mo na ba

hihintayin si Pedro?

Hindi na po Gob mukhang gagabihin

pa siya.

Dumating
nanaman
ang
araw,
eleksyon
nanaman
sa
bayan,
napakaraming tao ang nagtipon sa
covered court na dinonate ni Konsehal
Pedro...

Simula sa araw na ito, wala ng

maghihirap, wala ng magugutom,
wala ng...

*RING RING RING* Jose! Nasaan ka na?

Sino to? Pedro ikaw ba yan?

Konsehal Pedro! Kulang pa po yung
pampadulas na naiabot niyo...

Nakita mo na ng nag iispeech ako

diba? Nasaan ba si Jose, siya ang
inutusan ko para diyan ah?

Nako kanina pa ho siya wala,

mukhang umuwi na po dahil masama
daw ang pakiramdam.

Hay nako hindi ko na maaasahan si

Jose. Hoy ikaw, pauwiin mo na ang
mga tao ipag papabukas na natin ang
pangangampanya! Opo konsehal.

Oo si Konsehal Pedro to, nasaan ka?

Nandito ako sa bahay ngayon, hindi

ko na masikmura ang ginagawa mo.
Yung mga ginawa ni Gob. Richie, ay
yun din ang mga ginagawa mo! Hindi
ka na ba nahiya sa yumao mong
kapatid at sa mga magulang mo!

Hoy Jose wag mo kong pagsalitaan ng

ganyan, hindi mo alam ang pinag
daanan ko!
Oo Pedro, sana nga hindi ko nalang
alam ang mga pinag daanan mo para
hindi kita pinag sasabihan ngayon.
Dahil kahit hindi ako nakatapos, alam

kong mas mabuti ang pagiging tapat

lalo na sa pamumuno!

*TOK TOK TOK* Pwede po ba kay Gob.

Pedro?
Bakit, anong kailangan mo?

Simula ngayon Jose, hindi na tayo

magkaibigan, kakalimutan na kita!
*TOOT*

Tuluyan na ngang nasilaw si Pedro sa

kanyang
kasalukuyang
posisyon,
kinalimutan ang lahat at naging
kurakot...

Ikaw? Nawawalan ka din ba ng pag

asa, mukhang wala na bang solusyon
sa iyong problema? Mag ingat ka,
baka ikaw ay magbago, at maging
katulad ni Pedro na kinain ng kanyang
nabagong pag iisip.

Kailangan ko po kasing mag hanap ng

trabaho, kailangan ko po ng pang
gastos para sa pang araw araw, hindi
na po kasi akong kayang suportahan
ng aking mga magulang... Gusto ko po
talagang maihaon ang pamilya ko sa
buhay.

Ganun ba? Tamang tama ang punta

mo. Halika dito hijo, pag usapan natin
ang mga serbisyong pwede mong
gawin...

Hanggang ngayon, marami pa ding

Pedro Pendukot sa ating lipunan, at

marahil may mga susunod pa sa

yapak niya. Kaya nawa ay hindi tayo
mawalan ng pag asa at ating wakasan
ang mga balikong gawi sa ating
lipunan.

simple at tapat na pangarap ang

kahihinatnan niya sa huli?

----------------------------Wakas------------------------------

Isang simpleng mamamayan ka ba na

nangangarap na maglingkod sa
bayan? Gusto mo ba ng matapat na
paglilingkod sa iyong masasakupan?
Ngunit ano na lamang ang gagawin
mo kung unti unti kang kainin ng mga
masasamang impluwensya sa iyong
paligid, kakayanin mo parin bang
mamuno ng matuwid?
Alamin natin ang buhay ni Pedro,
isang ordinaryong mamamayan sa
kanilang payak na bayan na may
pangarap din na magingtapat na
tagapamuno at magkaroon ng maayos
na buhay. Aayon kaya sa kanyang mga

Copyright 2015. Group one. All Rights Reserved.

PEDRO
PENDUKOT

-Mula sa Tapatnews.com ang imahe at hindi pag mamay ari ng

may-akda.-

Isinulat ni:
Jerrom Gabriel A. Duque
Ang nobelang ito ay naging posible dahil sa mga
sumusunod:
Angela Lagunilla
-PEDRO PENDUKOT-

Angela Santos
Jeda Camacho
Guy Dollente
Anniel Anhag

Nica Gapac
Alexander Ano; at
sa Maykapal