AS FORMAS NOMINAIS DO VERBO

As formas nominais son aquelas que carecen de desinencias modotemporais e nmero-persoais, por tanto, son aquelas formas que nos se poden
conxugar. Distinguimos tres: o infinitivo, o xerundio, o participio.
O infinitivo.- Desenvolve sintacticamente falando as mesmas funcins
c substantivo, dicir, SUXEITO, CD, ATO, SPTO, entre outras. Exemplos:
camiar diariamente moi saudable; penso dicirllo; a cuestin chegar a
tempo; tratar de solucionalo.
As desinencias dos infinitivos son AR/ -ER /-IR (AMAR, COMER, PARTIR)
O xerundio.- Comprtase como un adverbio, por tanto sempre
desenvolver a funcin de CCM. Exemplo: Falando entndese a xente.
A desinencia dos xerundio NDO (AMANDO, COMENDO, PARTINDO)
O participio.- Comprtase como un adxectivo, por tanto sempre
desenvolver a funcin de ATO ou de PVO. Exemplos: A casa est pechada; o
rapaz quedou preso no ascensor.
Con respecto ao participio temos que salientar que hai participios
regulares e irregulares. Exemplos: abrir aberto/a; bendicir bendito/a; amar
amado/a; comer-comido/a ou comesto/a.
As desinencias dos participios son -se son regulares- : ADO/ -IDO /-IDO
(AMADO, COMIDO, PARTIDO)
O INFINITIVO CONXUGADO
Este infinitivo denominado conxugado ou persoal recibe este nome
porque pose desinencias para denominar a cada persoa que desenvolve a
accin expresada polo verbo. As, falamos das seguintes desinencias que se lle
engaden ao infinitivo
NMERO
PERSOA
DESINENCIA
1
AMAR
COMER -
PARTIR
SINGULAR

PLURAL

Prof. Alicia Vzquez

AMAR
COMER - ES
PARTIR

AMAR
COMER -
PARTIR

AMAR
COMER - MOS
PARTIR

AMAR
COMER - DES
PARTIR

AMAR
COMER - EN
PARTIR

USO DO INFINITIVO CONXUGADO

Cando o infinitivo e o verbo principal teen distinto suxeito. Ex.
Chamounos para iren ao cine.
Cando o infinitivo vai precedido de preposicin e colocado antes do verbo
principal. Ex. Ao sares antes chegars mis cedo.
Cando o infinitivo tendo o mesmo suxeito c verbo principal, vai despois
deste e bastante distanciado. Ex. Pola ma fixeron os deberes para
teren mis tempo libre pola tarde.
NON USO DO INFINITIVO CONXUGADO
Cando o infinitivo pertence a unha perfrase verbal temporal, modal,
apectual ou pasiva.
Cando o infinitivo vai pegado ao verbo principal e ten o mesmo suxeito
ca este. Ex. Pensamos *contarmoslle > pensamos contarlle.

Prof. Alicia Vzquez