Está en la página 1de 4

(Igela oihuka eta saltoka sartzen da, zirko

saio bat iragarriko balu bezala,


megafoniaz)
-Igela: Adi, entzun guzti-guztiok, neska eta
mutilak, gizon eta emakumeak, zahar eta
gazteak! Heldu da, ailegatu da, hemen
dago! Oso ongi informatuta nago eta ongi
dakit! Goi mendiko kobazuloan, munduko
dragoirik indartsuena, boteretsuena,
erretzaileena... SUGOI herensugea gure
basoan dago. Ez dadila inor mugi, ez
dadila inor atera. SUGOI hemen dago eta!
Adi, entzun guzti-guztiok, neska eta
mutilak... (Errespikatuz desagertzen da)
-Otsanda: (Lehen ezkutatuta zegoela, batbatean agertzen da. Noizean behin
publikoak ikus zezakeen) UAUUU! Hau
beldurra, hau! Erraldoia, beldurgarria,
ikaragarria, harrigarria dela entzuuuuuuun
duuuuuuut! Pila bat gustatuko litzaidake
zulo txiki batetik ikustea, baina bakarrik...
-Aita Otsoa: Otsanda, Otsanda, entzun
duzu?
-Otsanda: Bai aita.
-Aita Otsoa: Sugoi gosez dago, seguru, eta
urtero bezala, kume bila etorri da, asko
gustatzen zaizkio eta. Badakizu, ez zaitez
bere kobazulora hurbildu, ez zaitez
hemendik mugi, hemen ziur zaude eta.
Lanera noa, berehala etorriko naiz.
-Otsanda: Ongi da, lasai aita, ez naiz
hemendik mugituko.
(Jolasten hasten da makila batekin, makila
erraldoi bat aurkitzen du, ezin du ia-ia
altxatu ere, alde batera eta bestera erortzen
zaio, baina ez da hausten)
-Otsanda: Hau makila gogorra eta handia
ere bai! Katxiporra galanta aurkitu dut!
Honekin Sugoi hori uxatuko dut, hara noa.
TRIAN PARA PARA.. Ufa! Ezin dut,
pisutsuegia da niretzat... Badakit... Hartz
Txiki! (Publikoari) Mesedez, lagundu
Hartz Txikiri deitzen, bera bai dela
indartsua. Hartz Txiki, Hartz Txiki!
-Hartz Txiki: Zer nahi duzu? Etxera noa,
Sugoi hor dago eta.
-Otsanda: Bai, badakit, begira, begira zer
daukadan Sugoi uxatzeko.
(Katxiporra erakusten dio, saiatzen da
mugitzen eta nahi gabe hartzari ematen

(Rana entra gritando y saltando, como si


anunciara un espectculo de circo, por
megafona)
-Rana: Atencin, escuchad nios y nias,
hombres y mujeres, ancianos y jvenes!
Ha venido, ha llegado, est aqu! Estoy
muy bien informado y lo s sin duda! En la
cueva de la gran montaa, el dragn ms
fuerte, poderoso y abrasador del mundo...
el dragn SUGOI est en nuestro bosque.
Que no se mueva nadie, que no salga
nadie, que SUGOI est aqu! Atencin,
escuchad nios y nias... (desaparece
repitindolo)
-Lobezna: (Antes estaba escondida,
aparece de repente. De vez en cuando el
pblico poda verla) UAUUU! Qu
miedo! He escuchado que es gigante,
terrible, tremendo, sorprendente! Me
encantara verlo por un agujerito, pero slo
eso...
-Pap Lobo: Lobezna, Lobezna, lo has
odo?
-Lobezna: S pap.
-Pap Lobo: Sugoi est hambriento,
seguro, y como cada ao ha venido
buscando cras, que le gustan mucho. Ya
sabes, no te acerques a su cueva, no te
muevas de aqu, que es un lugar seguro.
Me voy a trabajar, vuelvo enseguida.
-Lobezna: vale, tranquilo pap, no me
mover de aqu.
(Empieza a jugar con un palo, encuentra un
palo muy grande, casi no puede ni
levantarlo, se le cae a un lado y al otro,
pero no se rompe)
-Lobezna: Qu palo tan grande y duro!
He encontrado una cachiporra estupenda!
Con ella ahuyentar a Sugoi, voy para all.
TRIAN PARA PARA. Uf! No puedo, es
demasiado pesada para m... Ya s... Osito!
(Al pblico) Por favor, ayudadme a llamar
a Osito, qu l s es fuerte. Osito, Osito!
-Osito: Qu quieres? Me voy a casa, que
Sugoi est por ah.
-Lobezna: S, ya lo s; mira, mira qu
tengo para ahuyentar a Sugoi.
(Le muestra la cachiporra, intenta moverla
y sin querer golpea al oso)

dio)
-Hartz Txiki: (Haserre) Ai, ai, ai, kontuz,
hau mina!
-Otsanda: Ikusten duzu? Oso makila
gogorra da, baita arina ere bai! TORI,
TORI.
(Hartzak hartu eta nahi gabe Otsanda
jotzen du; Hartz Txiki barrez hasten da)
-Otsanda: Ai, ai, ai. Ez barre egin, kontxo!
Tira, goazen dragoia ikustera!
Katxiporrarekin defendituko gara.
-Hartz Txiki: Ez, amak ez nau uzten.
-Otsanda: Ez da enteratu behar.
(Bien artean saiatzen dira makila hartzen,
zenbait jolas egin dezakete aurrera-atzera,
bueltaka... etab., orekatu arte. Badoaz)
-Sugoi: RIAU-RIAU, bai goxo zegoela
zezena!
(Korrok egiten du eta sua ateratzen du;
ezkutaturik zeuden Hartz Txiki eta Otsanda
agerian uzten ditu eta haien atzetik korrika
hasten da ahoz. Hartz Txikik daraman
makila hartu eta airean botatzen du. Hartz
Txiki beldurrez geldi-geldirik geratzen da
eta Otsanda korrika desagertzen da)
(Herensugeak Hartz Txiki ahoan hartuta
bere kobazulora darama. Otsandak, izkina
batetik begira, negar egiten du, bere aitari
deitzen dio)
-Otsanda: Aita, aita mesedez etorri, nire
erruz Herensugeak Hartz Txiki eraman du.
(Negarrez)
-Aita otsoa: (Agertuz) Zer diozu? Ez dut
tutik ere ulertzen. (Publikoari galde
diezaioke)
-Otsanda: Bai, aita, egia da!
-Aita Otsoa: (Publikoari) Langunduko al
didazue mesedez Hontz Jaunari deitzen,
basoko animaliarik jakintsuena da, baina
oso zaharra ere bada eta erabat gorra dago.
Beraz, ozenki deitu behar diogu denok
batera, mesedez: Bat, bi eta hiru, Hontz
Jauna, Hontz Jauna!
-Hontz Jauna: Zer gertatzen da? Demontre,
pentsaketan ari nintzen.
-Aita Otsoa: Sugoik Hartz Txiki bahitu eta
bere kobazulora eraman du. Nola aska
dezakegu?
-Hontz Jauna: UMMM! Oso zaila da, utzi
momentu bat pentsatzen!

-Osito: (Enfadado) Ay, ay, ay, cuidado,


qu dao!
-Lobezna: Lo ves? Es un palo muy fuerte,
y a la vez ligero. COGE, COGE.
(El oso lo coje y sin querer golpea a
Lobezna; Osito comienza a rerse)
-Lobezna: Ay, ay, ay. No te ras, lee!
Anda, vamos a ver al dragn! Nos
defenderemos con la cachiporra.
-Osito: No, mi madre no me deja.
-Lobezna: No tiene por qu enterarse.
(Entre los dos tratan de coger el palo,
pueden hacer varios juegos: delante-detrs,
girando..., hasta equilibrarse. Se van)
-Sugoi: RIAU-RIAU, qu rico estaba el
toro!
(Ruge y saca fuego; Osito y Lobezna,
que estaban escondidos, quedan al
descubierto y comienza a correr tras ellos.
Coge el palo que lleva Osito en la boca y lo
lanza por los aires. Osito se queda
paralizado del miedo y Lobezna desaparece
corriendo)
(El dragn atrapa a Osito con la boca y lo
lleva a su cueva. Lobezna lo ve desde un
rincn, llorando, y llama a su padre)
-Lobezna: Pap, pap, ven por favor, por
mi culpa el dragn se ha llevado a Osito.
(Llorando)
-Pap Oso: (Aparece) Qu dices? No te
entiendo nada de nada (puede preguntar al
pblico)
-Lobezna: S, pap, es verdad!
-Pap Lobo: (Al pblico) Ayudadme por
favor a llamar al Seor Bho, es el animal
ms sabio del bosque, pero es muy viejo y
est completamente sordo. As que
tenemos que llamarle muy fuerte todos a la
vez, por favor: Uno, dos y tres, Seor
Bho, Seor Bho!
-Seor Bho: Qu pasa? Diantre, estaba
reflexionando.
-Pap Lobo: Sugoi ha apresado a Osito y se
lo ha llevado a su cueva. Cmo podemos
liberarlo?
-Seor Bho: UMMM! Es muy difcil,
djame pensar un momento!

-Aita Otsoa: Azkar, mesedez!


-Hontz Jauna: Pazientzia... jan ez badu.
Entzun dudanez, zezen bat jan du, beraz ez
dago gosez; orduan engainatu beharko
duzu, ziria sartu... bera indartsuagoa baita.
-Aita Otsoa: Azkar mesedez!
-Hontz Jauna: Ea, ea um, uuumm. (Lotan
geratzen da eta zurrunga hasten da)
-Aita Otsoa: Hontz Jauna, mesedez.
(Astindu dezake)
-Hontz Jauna: Bai, bai barkatu. Lan asko
dut eta.
-Aita Otsoa: Hontz Jauna, laguntzaile bat
lortuko dizut, baina mesedez, pentsatu
zerbait azkar!
-Hontz Jauna: Hartz Txiki, zer da, arra ala
emea?
-Aita Otsoa: Arra, zergatik?
-Hontz Jauna: Zorte handia izan duzu,
herensugeei gehiago gustatzen zaizkie
emeak arrak baino; beraz, horrekin
engainatu beharko duzu, pentsatu nola eta
ez ahaztu nire laguntzaileaz.
-Aita Otsoa: Agur Hontz Jauna, eskerrik
asko. Ez dakit zer egin dezakedan, ea, ea!
Badakit, Tukanekin hitz egingo dugu,
bihotz onekoa baita.
(Otsanda, Ama Hartza eta Tukan agertzen
dira)
-Otsanda: Beldur gara.
-Ama Hartza: Uste dut Sugoirekin hitz
egin behar dugula.
-Tukan: Ados, hoberena da.
(Sugoi agertzen da)
-Ama Hartza: Sugoi, oroitzen zara txikia
zinenean? (Sehaska-kanta abesten dio)
Orduan suge ona zinen. Txintxoa zinen
basoko lagunekin. Zergatik orain mina egin
nahi diguzu? Zer gertatu zaizu?
-Sugoi: Aspaldian haur batzuk gaizki
portatu ziren nirekin eta triste-triste jarri
nintzen. Orduan ikasi nuen gaizki
portatzen.
-Tukan: Baina gaizki portatzen bazara, ez
duzu lagun onik izango.
-Sugoi: Baina zuek maite nauzue?
-Ama Hartza: Bai, dagoeneko maite
zaitugu, badakigulako suge ona zarela.

-Pap Oso: Deprisa, por favor!


-Seor Bho: Paciencia... si no lo ha
comido. Por lo que he odo, se ha comido a
un toro, as que no puede tener hambre;
entonces tendrs que engaarlo, tenderle
una trampa... porque es ms fuerte.
-Pap Lobo: Deprisa, por favor!
-Seor Bho: vale, vale, uuummm. (Se
queda dormido y empieza a roncar)
-Pap Lobo: Seor Bho, por favor. (Puede
menearlo)
-Seor Bho: S, s, perdona. Es que tengo
mucho trabajo.
-Pap Lobo: Seor Bho, te conseguir un
ayudante, pero por favor, piensa en algo
rpido!
-Seor Bho: Osito qu es, macho o
hembra?
-Pap Oso: Macho, por qu?
-Seor Bho: Has tenido mucha suerte, a
los dragones les gustan ms las hembras
que los machos; entonces, tendrs que
engaarlo con eso, piensa cmo y no te
olvides de mi ayudante.
-Pap Lobo: Adis Seor Bho, muchas
gracias. No s qu puedo hacer, a ver, a
ver! Ya s, hablaremos con Tucn, que
tiene buen corazn.
(Aparecen Lobezna, Mam Osa y Tukan)
-Lobezna: Tenemos miedo.
-Mam osa: Yo creo que lo mejor es hablar
con Sugoi.
-Tukan: De acuerdo, es lo mejor.
(Aparece Sugoi)
-Mam Osa: Sugoi, recuerdas cuando eras
pequeo? (Le canta una nana) T eras
entonces una serpiente buena. Te portabas
muy bien con los animales del bosque.
Por qu ahora quieres hacernos dao?
Qu te ha pasado?
-Sugoi: Hace tiempo unos nios se
portaron muy mal conmigo y me puse muy
triste. Entonces aprend a portarme mal.
-Tucn: Pero si te portas mal no tendrs
buenos amigos.
-Sugoi: Pero vosotros me queris?
-Mam Osa: S. Nosotros ya te queremos,
porque sabemos que eres una serpiente

-Sugoi: Primeran. Zintzo-zintzo ibiliko


naiz eta horrela poz-pozik biziko naiz.
Mila esker lagunok.
-Tukan: Zoragarri! Goazen jolastera,
merendatzera eta dantza egitera! Hau
ospatu behar dugu!
(Denok dantzan hasten dira)
-Aita Otsoa: Goazen, Hontz Jaunari esan
behar diogu laguntzaile bat aurkitu
diogula: Sugoi!
-Igela: (Hasieran bezala) Adi guztiok,
neska eta mutilak; ar eta emeak; zahar eta
gazte; gauza harrigarria, miresgarria
gertatu da, Sugoi orain zintzoa da, denok
elkarrekin bizi gaitezke.

buena.
-Sugoi: De acuerdo. Me portar bien y as
ser ms feliz. Gracias amigos.
-Tucn: Perfecto. Entonces iremos todos a
jugar, a merendar y a bailar. Vamos a
celebrarlo!
(Todos bailan)
-Pap Lobo: Vamos, tenemos que decirle al
Seor Bho que ya le hemos encontrado un
ayudante: Sugoi!
-Igela: (Como al principio) Atencin todos,
nias y nios; machos y hembras; ancianos
y jvenes; ha pasado algo sorprendente y
maravilloso: ahora Sugoi es bueno, todos
podemos convivir.

También podría gustarte