Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
dio)
-Hartz Txiki: (Haserre) Ai, ai, ai, kontuz,
hau mina!
-Otsanda: Ikusten duzu? Oso makila
gogorra da, baita arina ere bai! TORI,
TORI.
(Hartzak hartu eta nahi gabe Otsanda
jotzen du; Hartz Txiki barrez hasten da)
-Otsanda: Ai, ai, ai. Ez barre egin, kontxo!
Tira, goazen dragoia ikustera!
Katxiporrarekin defendituko gara.
-Hartz Txiki: Ez, amak ez nau uzten.
-Otsanda: Ez da enteratu behar.
(Bien artean saiatzen dira makila hartzen,
zenbait jolas egin dezakete aurrera-atzera,
bueltaka... etab., orekatu arte. Badoaz)
-Sugoi: RIAU-RIAU, bai goxo zegoela
zezena!
(Korrok egiten du eta sua ateratzen du;
ezkutaturik zeuden Hartz Txiki eta Otsanda
agerian uzten ditu eta haien atzetik korrika
hasten da ahoz. Hartz Txikik daraman
makila hartu eta airean botatzen du. Hartz
Txiki beldurrez geldi-geldirik geratzen da
eta Otsanda korrika desagertzen da)
(Herensugeak Hartz Txiki ahoan hartuta
bere kobazulora darama. Otsandak, izkina
batetik begira, negar egiten du, bere aitari
deitzen dio)
-Otsanda: Aita, aita mesedez etorri, nire
erruz Herensugeak Hartz Txiki eraman du.
(Negarrez)
-Aita otsoa: (Agertuz) Zer diozu? Ez dut
tutik ere ulertzen. (Publikoari galde
diezaioke)
-Otsanda: Bai, aita, egia da!
-Aita Otsoa: (Publikoari) Langunduko al
didazue mesedez Hontz Jaunari deitzen,
basoko animaliarik jakintsuena da, baina
oso zaharra ere bada eta erabat gorra dago.
Beraz, ozenki deitu behar diogu denok
batera, mesedez: Bat, bi eta hiru, Hontz
Jauna, Hontz Jauna!
-Hontz Jauna: Zer gertatzen da? Demontre,
pentsaketan ari nintzen.
-Aita Otsoa: Sugoik Hartz Txiki bahitu eta
bere kobazulora eraman du. Nola aska
dezakegu?
-Hontz Jauna: UMMM! Oso zaila da, utzi
momentu bat pentsatzen!
buena.
-Sugoi: De acuerdo. Me portar bien y as
ser ms feliz. Gracias amigos.
-Tucn: Perfecto. Entonces iremos todos a
jugar, a merendar y a bailar. Vamos a
celebrarlo!
(Todos bailan)
-Pap Lobo: Vamos, tenemos que decirle al
Seor Bho que ya le hemos encontrado un
ayudante: Sugoi!
-Igela: (Como al principio) Atencin todos,
nias y nios; machos y hembras; ancianos
y jvenes; ha pasado algo sorprendente y
maravilloso: ahora Sugoi es bueno, todos
podemos convivir.