Jose Antonio Rojas Carrera jarcius@gmail.

com

VOCBVLRIVM LATNVM VERBS ATQVE IMGINIBVS EXPLICTVM Cap. XVIII (Not bene: = contrrium, antonymum) VOCBVLVM IMGO VERBS EXPLICTA

vclis, -is, f.

a e i o u y A E I O U Y

litterae sunt aut vcles aut cnsonants: vcls sunt a, e, i, o, u, y; cterae sunt cnsonants. (XVIII, 7-9)
apud antqus Rmns:

I et vclis et cnsonns erat. V quoque et vclis et cnsonns erat.

in libr cu titulus est FAMILIA RMNA:

v, V sunt cnsonants u, U sunt vcls

cnsonns, -antis, f. litterae cnsonants sunt: B (b), C (c), D (d), F (ef), G (g) H (h) K (k), L (el), M (em), N (en), P (p), Q (c), R (er), S (es), T (t), X (ix), Z (zta)

b c d f g h k l m n p q r s t x z
etiam

I, v
possunt esse cnsonants

etiam I et V cnsonants sunt in vocbulis IAM, VEL, VOS, QVAM, ct. (XVIII, 9-10)

zephyrus, -, m.

litterae Y et Z in vocbuls Graecs modo reperiuntur (ut in vocbul zephyrus, id est nmen vent qu ab occidente flat). (XVIII, 11-13)

Zephyrus est nmen vent qu ab occidente flat.

cum vocbula coniunguntur sententiae funt. Ecce sententia, -ae, f. duae sententiae: Lingua in re est et Lingua Latna difficilis est. (XVIII, 29-31)

quot homins, tot sententiae Terentius fer

sententia est id quod sentmus et verbs dcimus:

exempla: hom sum, humn nihil m alinum put Terenti fr sententia (s. II a.C.)1 mns sna in corpore sn Iuvenlis sententia (s. II p.C.) stat Roma pristina nomine, nomina nuda tenemus. sententia Bernardi Cluniacensis (s. XII p.C) cgit erg sum Rent Cartesi sententia (s. XVII p.C.) sapere2 aud Immanulis Kanti sententia (s. XVIII p.C.)

(1: a.C.= ante Christum -ntum- p.C. : post Christum -ntum- 2: sapere est scre)

erus, er, m. (= dominus, -, m.)

item varia vocbula eandem rem vel eundem hominem significre possunt, ut <dominus et erus (XVIII, 33-35) Dvus: Ilius est dominus meus = Ilius est erus meus

Ilius est dominus = Ilius est erus

Mrcus scrbit: OMO OCLOS ET NASV ABET mendum, -, n. (=error, errris, m. = vitium, -, n.) nllum rctum est vocbulum praeter num et, atque id vocbulum est frequentissimum et facillimum! quattuor menda in qunque vocbuls! nm alter in tam brev sententi tot menda facit! (XVIII, 100-103) quattuor menda = quattuor errrs

cra, -ae, f.

discipul in cr scrbunt, nam tabulae erum cr operiuntur. cra est mteria mollis quam aps, bstiolae industriae, faciunt. (XVIII, 108-110)

tabella ex cr et stilus

mteria, mteriae, f.

cra est mteria mollis quam aps, bstiolae industriae, faciunt. (XVIII, 109-110) Physic scientific dcunt matriam id esse quod habet massam atque occupat spatium (= et in loc situm est).

apis, -is, f. cra est mteria mollis quam aps, bstiolae industriae, faciunt. (XVIII, 109-110)

ferrum, -, n. ferrum est mteria dra ex qu cultr:

gladi: stil: aliaeque rs multae efficiuntur. (efficere = facere ex aliqu r) (XVIII, 113-114) pila ex ferr

ex qu materi cnstat hic pns? ex ferr. est igitur pns ferreus.

haec clavis ex ferr cnstat. est igitur clavis ferrea.

epistula, -ae, f. Mrcus magistrum scrbere animadvertit eumque interrogat: Quid t scrbis, magister? Epistulam, inquit ille ad patrem tuum scrb. Breviter scrb t esse discipulum improbum.

(XVIII, 166-169)

calamus, -, m.

magister calamum et chartam prmit et ipse scrbere incipit; is enim calam in chart scrbit, nn stil in cr ut discipul. (XVIII, 161-163)

calam scrbere in pap r

charta, -ae, f.

(Charta ex pap r efficitur, id est, ex alt herb quae in Aegypt apud Nlum flmen repertur. Charta et vocbula Graeca sunt.) (XVIII, 163-165)

pap rus pap rus, -, f.

charta ex pap r

(Charta ex pap r efficitur, id est, ex alt herb quae in Aegypt apud Nlum flmen repertur. Charta et vocbula Graeca sunt.) (XVIII, 163-165)

pap rus

mercs, mercdis, f.

mercs est pecnia quam magister quque mnse patribus discipulrum accipit. discipul kalends cuiusque mnsis mercdem magistr su afferre solent. (XVIII, 182-185)

mercs est pecnia quae cert tempore datur.

Caesar mercdem mliti dat rrus, -a, -um, adi. frequns, -entis, adi. Y et Z igitur litterae rrae sunt in lingu Latn, in lingu Graec frequents. K littera, quae frequns est in lingu Graec, littera Latna rrissima est. (XVIII, 13-15)

ecce duae sententiae: LINGVA IN ORE EST et LINGVA LATINA DIFFICILIS EST. vocbulum prmum utriusque sententiae idem est, sed hoc idem vocbulum varius, -a, -um, adi. dem, eadem, idem dus rs varis significat. (XVIII, 30-33) vocbulum lingua significat dus rs varis:

1:

et 2:

variae figrae

varia vocbula eandem rem vel eundem hominem significre possunt, ut

item, stium et inua, dominus et erus.

eaedem figrae

turpis, -e, adi. = foedus-a-um, adi.

At magister, qu verba Mrc exaudit, litters tus turps inquit legere nn possum (XVIII, 92-93) =

litterae qus Mrcus scrbit nn sunt pulchrae, sed

turps sive foedae!

mollis, -e, adi. ( drus, -a, -um, adi.) mteriam mollem manibus premere possumus eiusque formam mtre cra est mteria mollis quam aps, bstiolae industriae, faciunt (XVIII, 109, 110)

haec est mteria nn est dra, sed mollis est.

cra enim est mollis

ferrum est mteria dra ex qu cultr: drus, -a, -um, adi. (mollis, -e) gladi: stil: aliaeque rs multae efficiuntur. (efficere = facere ex aliqu r) (XVIII, 113-114)

quls sunt litterae Sext? pulchrae sunt. (XVIII, 65)

qulis, -e, adi. < tlis, -e, adi. pulchr et rct scrbis, Sexte inquit, facile est tls litters legere. (XVIII, 69-70)

10

iung, iungere, v.

cnsonns per s syllabam nn facit, sed semper cum vcl in edem syllab iungitur. (XVIII, 25-26) s iungimus litters: i + n + s + u + l + a vocbulum ft quod est: insula

iungere mans

coniung, coniungere, v. = iung, iungere

cum syllabae iunguntur, vocbula funt. cum vocbula coniunguntur, sententiae funt. (XVIII, 29-30) si enim coniungimus vocbula: Austrlia + nsula + magna + est sententia ft quae est: Austrlia nsula magna est

quid significat? id vocbulum Graecum signific, significre, v.

significat nsula. quid significat verbum opperr? hoc verbum significat exspectre.

11

leg, legere, v.

qu litters nescit legere nn potest. magister, < puers legere docet. (XVIII, 37-38)

puella librum legit (tabula picta ab ill Renoir)

discipulus quamque litteram cuiusque vocbul sc legit: M-I m, L-E-S-: m-les, R-O r, M-A m, R-m, N-V-S nus: R-m-nus< ita quodque vocbulum cuiusque sententiae discipul legitur. (XVIII, 41-44)

12

<qu vocbulum fortis scit, hoc vocbulum *fortiter] intelleg, intellegere quoque intellegit, nam mles fortis est mles qu fortiter pugnat. (XVIII, 45-47) intellegere est statim scre ea quae audiuntur, videntur, leguntur... exemplum: prmum leg:

si id quod leg iam sci neque ignro, tum

intellego!

13

scrb, scrbere

in ld puer nn modo legere, sed etiam scrbere discunt. quisque discipulus in tabul su scrbit es sententis qus magister e dictat. ita puer scrbere discunt. (XVIII, 48-51)

dict, dictre

quisque discipulus in tabul su scrbit es sententis qus magister e dictat. ita puer scrbere discunt. (XVIII, 49-51)

14

Titus sc scrbit: compar, comparre Mrcus vr sc:

magister litters Tit comparat cum litters Mrc, et litterae vestrae inquit aequ foedae sunt: t, Tite, neque pulchrius neque foedius scrbis quam Mrcus. (XVIII, 77-80)
[pulchrius = magis pulchr foedius = magis foed]

exaudi, exaudre Mrcus (parv vce ad Titum): magister dcit m prv scrbere: erg litters mes legere potest. At magister, qu verba Mrc exaudit, litters tus turps inquit legere nn possum, sed numerre possum. (XVIII, 90-94)

(exaudre est audre quod parv vce dcitur)

15

Mrcus (parv vce ad Titum): magister dcit m prv scrbere: erg litters mes legere potest. At magister, qu verba Mrc exaudit, litters tus turps inquit legere nn possum, sed numerre possum: dsum, deesse quattuor litters deesse cern. aspice: in vocbul prm et in vocbul postrm eadem littera H deest. (XVIII, 90-95) in hc seri numerrum nus numerus deest. qu numerus est? in sententi Mrc quattuor litterae dsunt: 1: H<homo 2: V<oculs 3: M<nsum 4: H<habet

sententia Mrc: add, addere

2+3=5
si habeo 2 et add 3, iam habeo 5.

magister stil su addit litters quae dsunt; ita menda corrigit. (XVIII, 104, 105)

hom oculs et nsum habet

corrig, corrigere

sententia Mrc:

magister stil su addit litters quae dsunt; ita menda

corrigit. (XVIII, 104, 105) hom oculs et nsum habet

16

prem, premere

stilum graviter prem, sed cra nimis dra est. (XVIII, 111, 112)

premere

effici, efficere ferrum est mteria dra ex qu cultr: (efficere = facere ex aliqu r; facere ex aliqu mteri.) gladi: stil: aliaeque rs multae

efficiuntur. (XVIII, 113-114)

17

magister Mrcum iubet quinquis scrbere vocbulum nsum< et Mrcus scrbit NASVM NASVM NASVM NASV NASV. Mrcus ter rct et bis prv scrbit. tum Titus, qu dus litters deesse videt, sc incipit: magister! animadvertere aliquid est id vidre Mrcus bis< cum Mrcus stilum drum in partem vel audre dque e statim certior corporis eius mollissimam premit! Titus tacet nec fnem fer. sententiae facere audet. magister vr hoc nn

animadvert, animadvertere

animadvertit (XVIII, 124-131)

magister id nn animadvertit! magister: quid significat HOCVLOS? illud vocbulum turpe nn intelleg! Mrcus: num hc quoque littera deest? magister: immo vr nn deest, at superest H littera! num t HOCVLS dcis? (XVIII, 137-141) in vocbul enim hoculus littera h superest! vocbulum igitur rct scrb oportet sc: oculus

supersum, superesse desum, deesse

dle, dlre ( add, addere)

magister: tac, improbe! dl illam litteram! Mrcus stilum vertit et litteram H dlet. (XVIII, 144-145)

dlre

18

signre epistulam est claudere eam cr sign, signre

epistula signtur sign quod imprimitur in cr magister< epistulam signat nulum suum in crm imprim, imprimere imprimere est premere in aliqu r

imprimns. (XVIII, 191,192)

quisque, quaeque, quodque = et nus, et alter, et tertius...

quisque puer stilum et rgulam prmit et dcit lneam

rctam in tabul su; tum scrbere incipit. (XVIII, 55,56) = et nus, et alter, et tertius puer (=omns puer) stilum et rgulam prmit et dcit lneam rctam in tabul su; tum scrbere incipit.

sc = hc mod

discipulus quamque litteram cuiusque vocbul sc

[=hc mod] legit:

M-I m, L-E-S-: m-les, R-O r, M-A m, R-m, N-V-S nus: R-m-nus< (XVIII, 41-43)

19

ita =hc mod; e mod

discipulus quamque litteram cuiusque vocbul sc

*=hc mod+ legit:

M-I m, L-E-S-: m-les, R-O r, M-A m, R-m, N-V-S nus: R-m-nus< ita [= e mod] quodque vocbulum cuiusque sententiae discipul legitur. (XVIII, 41-44)

quotis [x< ?] quoties qunque multiplictum fiunt qundecim? tr : 5 x 3 =15 totins [x<]

Mrcus scrbit: H, H, H, H, H

quotis Mrcus scrbit H? qunquis.

magister iubet Mrcum sexis scrbere litteram M, sed Mrcus, qu totis litteram M scrbere nn vult, tantum scrbit ter: M,M,M<

semel magister: semel scrbe vocbulum nsula ! (= x 1) (= un tempore) discipulus semel scrbit: nsula

bis (= x 2) (= dubus temporibus)

magister: scrbe bis vocbulum nsula ! discipulus igitur bis scrbit: nsula, nsula dubus enim temporibus scrbit verbum nsula. prmum, hoc est, prire tempore scrbit nsula, deinde, hoc est, posterire tempore rursus scrbit: nsula.

ter magister: scrbe ter vocbulum fluvius ! (= x 3) (= tribus temporibus) discipulus igitur ter scrbit: fluvius, fluvius, fluvius

20

quater magister: scrbe quater vocbulum oppidum ! (= x 4) (= quattuor temporibus) discipulus igitur quater scrbit: oppidum, oppidum, oppidum, oppidum

qunquis (= x 5) (= qunque temporibus) magister: scrbe qunquis vocbulum liber ! discipulus igitur qunquis scrbit: liber, liber, liber, liber, liber

sexis (= x 6) (= sex temporibus)

magister: scrbe sexis vocbulum pstor ! discipulus igitur sexis scrbit: pstor, pstor, pstor, pstor, pstor, pstor

decis (= x 10) (= decem temporibus)

magister: scrbe decis vocbulum nn ! discipulus igitur decis scrbit: nn, nn, nn, nn, nn, nn, nn, nn, nn, nn.

adverbium appnitur ad verbum temporle et

indicat varis rs: tempus, locum, modum< adverbium quod indicat modum ex adiectv fit: exemplum: adiectvum: doctus-a-um : adverbium: doct doct = doct mod exempla adverbirum: hc = hc loc / illc = in ill loc sc = hc mod / ita = e mod nunc = hc tempore / tunc = e tempore

adverbium, -, n.

21