Está en la página 1de 4

Nº 12.

Octubre - Noviembre de 2003


Dep. Legal nº C-1701-03

PEREIRIÑOS
Boletín Informativo
Decano de la da Biblioteca
prensa náutica del Barbanza do
CEIP do Foxo

BOLETÍN Nº 84
ABRIL 2010

SUMARIO

ENTREVISTA: ANDREA PORTO Páx. 1


" ENTREVISTA A
ANDREA PORTO

O
s lectores do PEREIRIÑOS queren saber máis Páx. 4
polo miúdo como é o noso protagonista; por " UNS VERSOS PARA
iso, sometemos a Andrea Porto á nosa OS PEREIRIÑOS

particular entrevista, “Unha Rolda de Rosquillas”.

CMYKVerde mar
Páxina 2 PEREIRIÑOS

1. Un libro para ler e reler mil veces mil.

Resistencia de Rosa Aneiros

2. Unha comida para chuparse os dedos


dun en un.

Xeado de chocolate

3. Unha poesía para recitar aos catro


ventos no alto do monte da Somoza.

Jazz vs. Clásicos

4. Cales son as cores do seu equipo de


fútbol?

Violeta

5. Refrán que sempre leva no caletre


por se acaso.

Torres máis altas caeron

6. Unha peza dramática para ver


representada no Teatro Principal da
Estrada.

Os vellos non deben de namorarse

7. Algunha fobia?

Teño fobia ás escolopendras

8. Unha película para gozar en boa


compaña.

Aladín

9. Cal é ou cal foi o seu heroe?

O xenio de Aladín

10. Un escritor imprescindible.

Pilar Pallarés
Nº84. ABRIL 2010 Páxina 3

11. Unha manía.

Vestir de violeta nos exames

12. Un recuncho paradisíaco na Estrada.

Un pradiño ao carón do río de Codeseda

13. Unha profesión.

Mestra

14. Un cantante ou grupo musical polo


que sinta devoción.

Ismael Serrano

15. Un recuncho paradisíaco no que


perderse unha fin de semana en
Galicia.

A praia de Carnota

16. Unha afición.

Nadar

17. Un programa de televisión.

A serie Bones

18. Pense ben, por favor, e conteste sen


dubidar: fai a cama, pon a lavadora,
cociña..?

Fago a cama, non poño a lavadora e


cociño moi mal

19. Un país.

Portugal

20. Unha mensaxe para os lectores do


PEREIRIÑOS.

Que sigan lendo moito


UNS VERSOS PARA OS PEREIRIÑOS

III-

Que lonxe as cóxegas


os sorrisos
o escintilar de moedas
no fondo das fontes.

Que lonxe a tarde


que reconquistamos Praterías
e recaíches no engado
dos peixes de cores
só por ver a ledicia
mollar os meus ollos.

Era o tempo das camelias.


Un aire de atemporalidade,
de laúdes esvarando nas sombras,
aquel inverno.

E as miradas reflectidas
no corazón da fonte.

Celia Parra

O MELLOR FARO PARA IMPEDIR QUE OS POBOS TROPECEN


É UNHA ESCOLA

También podría gustarte