Documentos de Académico
Documentos de Profesional
Documentos de Cultura
Goiz hartan amak Irantzu dentistarengana eraman zuen. Ai, ai, ai!, kexaka
zihoan Irantzu, hagineko min handia baitzuen. Dentistak hagina ikusi bezain pronto
esan zuen: mina desagerrarazteko hagin hau kendu behar da, eta hitz hauek esan
ahala, ttaka!, hagina atera zuen. Hura zen hagin potoloa, dentistak inoiz ez ikusitako
handiena.
Honelaxe egin zuen Irantzuk, ilusioz beterik, baina hurrengo goizean esnatu
zenean, hagina oraindik burukiaren azpian zegoela ikusi zuen eta Sagutxoaren bisitaz
- Lasai, Irantzu, lan asko izango zuen. Gaur hagina berriro sartuko dugu
burukiaren azpian.
Gau hartan Irantzuk hagina berriro ipini zuen, eta hurrengo goizean esnatu
zenean… hortxe zegoen oparitxo bat etaaaaaa…. Perez Sagutxoaren eskutitz bat!!!
Irantzu maitea,
zenuenean eta Perez Sagutxoa zure etxera etorri ez zela pentsatu zenuen, baina
ez, oker zaude, Perez Sagutxoa ez da inoiz bere bisitatxoez ahazten. Zer gertatu
zaidalako gustatzen.
GRRRRRRR!!! Eta zure ahizpa Olatz ere ikusi nuen lotan, sei hortz dituela
konturatu nintzen, urte batzuen barru bere hortzak ere jasotzera etorriko naiz
Sekretutxo bat kontatu behar dizut, sukaldean gazta eder bat aurkitu
nuen eta ogitarteko bat prestatu nuen. Bai goxoa! Azkenik, zure gelara sartu
nintzen eta hor zinen zu ohean, goxo-goxo lo egiten, polit-polita. Ezer egin
baino lehen, esnatuko ez zinela ziurtatu nuen eta gero kontu handiz burukiaren
azpian begiratu nuen. Han paper bat zegoen eta pentsatu nuen: " Paper
honetan bilduta egongo da hortz txikia" Txikia? Bai zera !!! Hau sustoa!!! Nik
espero nuen hortz txikiaren ordez izugarrizko hagina aurkitu nuen, HAGIN
ERRALDOIA!!! Ene! Oso gutxitan ikusi dut nik honelako hagin potoloa
haurren ohetan. Ai ama!!! Hagin hori gordetzeko nire poltsa txikiegia zen.
Baina.... Irantzurena izatea ba al zitekeen? Ez, ez, ezinezkoa zen, hain handia
izateko aitarena edo ondoko bizilagunarena izan behar zuen. Badaezpada ere
ahoa ireki nizun eta... ene! Bai, hagina Irantzurena zen, oraindik utzitako zuloa
ikus nezakeen.
Arazo asko nituen. Hasteko, hagina nire poltsan ez zen sartzen, hain
ausarta izan behar da eta ikusten nuenez Irantzu super ausarta izan zen, beraz,
sari ederra merezi zuen eta ez nik eramaten nuen 10 zentimoko txanpon ziztrina
ez zen nahikoa.
"Aizu, Perez Sagutxo, ez al dizu lotsarik ematen?", esan nion neure buruari.
"Agian Irantzuk egun bat itxaron dezake. Horrela, bihar gauean nik hagina
eramateko orgatxo bat ekarriko dut, eta opari dotore bat ekar niezaioke. Bai,
ezin izan nuen; sentitzen dut, Irantzu. Momentu horretan Olatz negarrez hasi
zen, ama sukaldera joan zen biberoia berotzera, aita jaiki zen komunera, eta
Ander ametsetan hizketan hasi zen. Ai ama, harrapatu egingo naute!!! Larritu
egin nintzen eta zalapartaka etxetik korrika alde egin nuen. Hauexek izan ziren
Baina gaur bai, gaur nire lana gustura beteko dut eta nire etxean leku
berezi batean hagina gordeko dut, nire oparia zuk merezi duzuna izatea espero
dut, eta muxu handi bat ere emango dizut sudur puntan.
Bukatzeko, oso garrantzitsua den zerbait esango dizut: zaindu itzazu zure
duzula jaten) eta ez ahaztu egunero hortzak hiru aldiz garbitu behar direla:
prexioxa.
Perez Sagutxoa