XUÑO 2010

XUÑO 2010

IES AS BARXAS

O Rosal nº 2 (Moaña)

: 906 31 42 43

Email: http://centros.edu.xunta.es/iesasbarxas

AGRADECEMENTO aos RELATORES:

Eva Eiroa Casás (2º Bach B)

Ángel Currás (2º ESO C)

Ana Solla (1º Bach B)

Ana Gil (2º ESO C)

Camila Hermelo Piñeiro

Rebeca Pazó Martínez (2º Bach A)

Sara Parcero Leites.

Daniel Sobral (2º ESO C)

Ángel Villar (2º ESO B)

Grupo de 3º Diversificación

Grupo de Mediación
 XUÑO 2010

S aú d o
ect or
do Dir

Aquí temos de novo Arume . Imos polo número sete. Aínda non é un
acontecemento moi agardado pero a nosa intención é que o sexa. Cada mes de xuño temos
unha cita con Arume, este debe ser o noso obxectivo, imos perseverar neste traballo e
converter a saída á rúa da nosa revista nun feito singular.

O curso pasado fixemos un importante esforzo económico para editar unha revista
de calidade da cal todos nos sentíramos orgullosos. Creo que o conseguimos. O proxecto
para este curso 2009-10 tentou seguir a mesma liña. A pesar dos moitos atrancos xurdidos
polo camiño, grazas á colaboración dos profesores e alumnos relatores, ao esforzo e
dedicación do Vicedirector e á vontade e o tempo empregados pola profesora M. Fe García,
hoxe podemos votar unha ollada ás actividades máis salientables realizadas no centro nos
últimos meses.

Tal como nos comprometeramos no número anterior, Arume inclúe as fotografías

de todos os grupos do centro. Desexamos que a presenza desas fotos se converta nun
estímulo para conservar a revista no lugar reservado nos vosos fogares aos albumes
familiares e, á volta duns anos, ao contemplalas, poidades revivir as experiencias
compartidas cos compañeiros de aula.

É de xustiza volver a agradecer o traballo de todos os colaboradores e a achega da

ANPA do IES As Barxas para que este número sete de Arume sexa unha realidade.
 XUÑO 2010

Os membros da ANPA do IES As Barxas desexámoslles a todos os

alumnos, ás súas familias, ao profesorado e a directiva da asociación
unhas boas vacacións. Tamén queremos lembrarnos dos alumnos que
remataron os seus estudos no centro e agardar que os seus sonos se
fagan realidade, que teñan as súas ideas claras e saiban avanzar sempre
para mellorar na súa vida.
 XUÑO 2010

Pizarra dixital e ordenadores, ao servicio da Educación

O próximo curso Que vai supoñer contar con este

académico
contaremos no centro proxecto no centro?
cunha importante
novidade educativa Maior infraestructura: ordenadores pórtatiles para cada un
para 1º de ESO: O dos alumnos, encerados dixitais ...
Maior formación e recursos educativos para o profesorado...
Proxecto ABALAR.
Para as familias: información directa sobre o absentismo e
É un programa seguimento académico dos seus fillos; comunicación directa
co profesorado e xestión telemática dos trámites relacionados
punteiro na nosa
coa educación máis frecuentes...
Comunidade Para o alumnado: teleasistencia á clase do alumnado con
Autónoma e que vai baixas prolongadas, acceso a materiais e recursos
encamiñado a educativos...
integrar as TICs no Para as ANPAS: xestión documental , difusión de novas...
ámbito escolar. Unha nova forma de traballar e de dar as clases.

Todo esto vai a representar un reto e un esforzo moi importante para a comunidade educativa
que esperamos repercuta directamente na calidade da nosa ensinanza e na formación dos nosos
alumnos.
 XUÑO 2010

20
alumnos de primeiro
de bacharelato
fixemos a nosa viaxe
de estudos a Londres
acompañados por Manolo e Palmira,
os nosos profesores de inglés.
Saímos desde Santiago o sábado ao
medio día. Chegamos a Londres e
fomos cara o hotel que, por certo, non
estaba nada mal! Logo, saímos a
aproveitar o que quedaba de día
facendo algunas visitas, e foi aí onde
comezou a nosa viaxe.

Visitamos moitos lugares

emblemáticos da capital británica
como o Hyde Park, o Big Ben, o
London Bridge, o mercado de
Candem, Piccadilly, Oxford Street,
Buckingham Palace e por suposto, un
musical de Queen, no que disfrutamos
 XUÑO 2010

escoitando a música deste grupo, aínda que

algún que outro quedara durmido…
Tamén visitamos museos como o Modern
Tate, o Natural History Museum, o
Science Museum, o British Museum, a
National Gallery e incluso fomos a visitar
unha copia da fachada da nosa catedral, a
de Santiago, no Victoria and Albert
Museum.

Esta foi unha viaxe movida e, se non, que

llo digan a un dos nosos compañeiros ao
que nunca lle funcionaban as máquinas do
metro, ao que lle venderon unas botas de
tacos sen un taco e o que mercou una caixa
de cartamelos por 5 libras, 6 euros.
Pasamos bos momentos recordando todo o
que lle pasou durante a viaxe, HE HAD IT
COMING!

E, bueno, a nosa viaxe chegou ao seu fin

cando o mércores ao mediodía saímos de
Londres cara a OPorto chegando ao noso
destino pola noite.

Ana Solla (1º Bacharelato)

 XUÑO 2010

N
este curso, teorías, e
rapaces e que – cando
rapazas do as
instituto de As Barxas, mencionaba
xunto coa a axuda da n – dicianlles
nosa profesora de arte cousas como
dramático Vanessa e de que estaban
Manolo Rúa, xa que nos tolos,
axudaron en todo o que amosando
puideron, fomos capaces ao final que
de crear unha obra de nalgúns casos o que se dicía era certo.
teatro coñecida como
"Cabaret Revoltaire". Pouco a pouco fomos engadíndolle á obra esceas como as
pequenas pezas dun crebacabezas. E co tempo a cousa ía
avanzando, conseguindo con isto o noso obxetivo:
impresionar ao público, entre outras cousas.
Nos ensaios estabamos
pensando como podía ser O día do estreo foi no instituto IES Johan Carballeira en
a nosa persoaxe e a súa Bueu xa que alí foi este ano a sede da Mostra do Teatro do
historia e tamén como ía Ensino Secundario de O Morrazo. Aínda que había algúns
a ser o tema do nervios ao principio,
que trataría a Esta é unha obra sinxela pero ao fomos capazes de
obra. As veces mesmo tempo moi importante para tranquilizarnos e
faciamos todos nós, porque aínda que nos confiar en nós
actividades que mesmos sabendo
costou moito traballo e esforzo,
nos axudarían que era así a única
maís adiante coa pasámolo moi ben tanto inventándoa forma de que a obra
forma de actuar a noxa nos saíra ben. Fixémolo o mellor posibel aínda que tamén
persoaxe . nos axudou moito a axuda do público xa que non
interronpiron a obra en ningún momento e alí foron moi
Despois de moito tempo amables con todos nós.
cavilando cal sería o tema
principal da obra, demos Cando xa pasaran unhas semanas dende a nosa primeira
atopado unha boa idea. A actuación, o día 14 de Maio representamos a obra no noso
obra trataría do día a día instituto de As Barxas. Fixemos dúas representacións, a
nun manicomio no que primeira para os alumnos e alumnas de primeiro e segundo
hai moita xente coñecida de bacharelato e terceiro e cuarto da ESO, e a segunda para
polas súas famosas os de primerio e seguindo da ESO.
 XUÑO 2010

Estes cursos foron, con

deferenza, o mellor O mellor de todo desta experienza foi o
público que tivemos entre ben que o pasamos, cando actuabamos e
os institutos, xa que coñecemos xente. E por iso esperamos que
tamén fixemos dúas
para o ano que ben sexamos moitos máis.
actuacións para quen
quixera vir a velas.

Camila Hermelo Piñeiro

 XUÑO 2010

DISCURSO DE GRADUACIÓN
Estas palabras foron
pronunciadas polos
alumnos de 2º de
Bacharelato o día da
cerimonia da súa
graduación diante do
repleto salón de actos do
centro, o día 28 de maio de
2010.

Queridos pais, irmáns, abós, comezamos unha nova etapa :

profes e compañeiros: a universidade, o cambio de
ambiente, os novos amigos… É
Pasaron os dias, as semanas,
difícil pensar que a partir de
os meses, os anos… Xa pasou
aquí as nosas vidas sepáranse e
moito tempo dende o ano no
que votamos a andar o noso
que iniciamos a nosa andaina
propio camiño, pero estamos
neste instituto de AS BARXAS.
convencidos de que cada un de
O medo e a inseguridade dos
nós gardará na súa memoria o
primeiros dias de pronto
recordo destes anos nos que
esvaeceron e comezamos a
aprendimos tanto xuntos. Pese
facer amizades que desde
a todo, hoxe non é un dia para
entón nos acompañaron ao
estar triste.
longo dos anos ata hoxe, que
celebramos o final desa longa Cando votemos a vista atrás,
etapa. Sen dubida, foi a mellor reiremos ao recordar o perdidos
das nosas vidas e a que estabamos os primeiros
lembraremos para sempre. dias de curso sen saber como
ibamos a afrontar todo o que se
Todos somos conscientes de
nos viña enriba. Lembraremos
que este foi o noso último ano
as horas que pasabamos
xuntos, as últimas vivencias
estudando os interminables
como compañeiros, as últimas
temas de filosofia e historia, as
risas, as derradeiras vágoas. A
tardes enteiras tratando de
partir de agora todo será
comprender as integrais e os
diferente. Moitos de nós
exercicios de fisica…

Lembrarémonos das nosas
queixas, dos nosos cabreos cos
profesores, das semanas nas
que tiñamos mais exames que
dias… pero é curioso que no
medio de todo ese caos
houbera lugar para a risa. Os
chistes de Pepe Campos nas
clases de galego, as charlas de
Asun que se prolongaban mais
do esperado e os sempre
valiosos consellos de Pepe Arias
pasarán á historia como os
mellores momentos do noso
tránsito polo instituto e que,
sen os profesores que hoxe nos
acompañan, nada tería sido
igual.Por iso queremos darvo-
las grazas en nome dos nosos
compañeiros : por ensinarnos
o que nos valerá nas nosas
accións futuras, por axudarnos
sempre que o precisamos e,
sobre todo, por aguantarnos en
XUÑO 2010
todo momento sen perder a
compostura.
Tamen queremos agradecer aos
nosos pais todo o que de
seguro teñen sufrido por nós
sobre todo nestes últimos
meses, por ensinarnos a non
rendirnos nos nosos empeños
e por motivarnos ao longo dos
anos até chegar aquí. Agora
nos decatamos de que todo o
esforzo pagou a pena. Neste
instituto aprendimos valores
como a amizade, o respecto, o
cariño… valores que nos uniron
a todos, que marcaron os nosos
corazóns e que por iso cada un
de nós levará consigo un anaco
de todolos demais. Espero que
de agora en diante todo nos
vaia ben e que logremos
tódalas metas que nos
marquemos para o futuro.
Moitas grazas
 XUÑO 2010

A AVENTURA de SARA PARCERO

“H i! I’m Sara from Spain”

esta é a frase que levo
dicindo dende que me
embarquei nesta “aventura
Americana”. Hai exactamente un
ano estaba escribindo a primeira
parte dente capítulo na miña
habitación nun pequeno pobo
chamado Moaña que me ensinou a
ser persoa e a crer que os soños
poden cumprirse, e que deixei (con
suficientes bágoas nos ollos que
describían claramente unha mezcla a revolucionar o mundo. Pasaron
de alegría-tristeza) cando tiña 17 sete meses dende que marchei, e,
anos recén cumpridos. Agora por suposto sigo sendo a mesma Sara
mesmo atópome no auditorio do Parcero Leites, pero á vez
meu colexio, o completamente
Armand Hammer Queremos que sexas diferente. Podo
United World afirmar sen
PERSOA, que nunca te
College of the dúbida algunha
American West en
esquezas de onde ves, que neste
EEUU escoitando de quén eres e cáles son tempo levo
a catro rapaces os teus soños aprendidas e
(un deles por vividas máis
video conferencia dende Londres) cousas das que nunca puiden
que se graduaron hai polo menos imaxinar; experiencias que de
dez anos e que agora mesmo están seguro me marcarán de por vida e

que me axudarán a superar moitas
situacións que se me presentarán:
dende a morte dun compañeiro ata
estar de expedición no Gran Cañón
de Colorado pasando 10 días polo
norte de México axudando á tribo
india dos Tarahumara ou ser
recientemente titulada en primeiros
auxilios en civilización e áreas
remotas, en RCP, en administración
de osíxeno, uso de AED e líder de
expedición. Todas estas cousas
soan xenial, e parece que estou a
pasalo en grande (que por suposto
estou!) pero detrás de todo iso está
o sufrimento, os malos momentos, o
sentirse solo, perdido… que conleva
vivir coa responsabilidade e que
ninguén se esquece de lembrarcha
cada día: estás a representar o teu
país e estamos esperando que ti
sexas o futuro e que triunfes, pero o
máis importante, pase o que pase,
aínda que te convirtas no Presidente
do teu país ou no dono dunha das
empresas máis importantes do
mundo ou anque nestes intres estés
estudiando nun dos 50 mellores
colexios do mundo queremos que
sexas PERSOA, que nunca te
XUÑO 2010
esquezas de onde ves, de quén eres
e cáles son os teus soños. Moitas
veces me preguntaron cómo
definiría esta experiencia ou cómo
definiría este colexio. Sempre
respondo da mesma maneira: o
UWC é o lugar onde os teus soños se
poden cumprir, pero tamén o lugar
que che ensina como manter os pés
na terra e nunca esquecerte de
onde eres e quen eres. É incríble
todo o que levo vivido dende que
cheguei aquí o 18 de Agosto de
2009, unha rapaza chamada Sara
Parcero Leites de España e que
nunca para e nunca parará de
recalcar que é de Galicia, que é
galega e que lle contou a máis de
medio campus que este é o Ano
Xacobeo en Galicia e que despois
de 7 meses vivindo con xente de
máis de 80 países e falando todo o
día en inglés mezclado con
palabras de 10 idiomas máis, sigue
sendo de onde é e quén é. Este é o
meu consello: Nunca deixedes que
ninguén vos diga que algo é
imposible, pero mantede os pés na
terra e lembrade quénes sodes e de
onde sodes.
Sara Parcero Leites.

VISITA á DEPURADORA
De A Guía
Entrada de auga na depuradora
Recollida dos aceites
Balsa anaerobia
Cubertas de radiación ultravioleta
XUÑO 2010
Tras varios aplazamentos ó fin o día 14 de abril
puidemos ir os alumnos de Ciencias da Terra de 2º de
bacharalato a visitar a estación depuradora e a
coñecer o seu funcionamento. Un señor moi amable
ensinounos e explicounos o proceso da depuración das
augas.
A depuradora de Moaña foi construída nos anos
1999-2000 e foi posta en funcionamento dende o ano
2001. É a partir do 2004 cando Aqualia, empresa de
servicio de augas, colabora coa depuradora.
Á depuradora chegan todas as cousas que nós tiramos
polos sumidoiros, e para iso son necesarias unha serie
de bombas que manden a auga cara a depuradora.
Éstas bombas atópanse en diferentes lugares de
Moaña como na illa de Samertolameu e en Domaio.
O proceso de depuración consta de varias etapas: a
primeira é facer pasar a auga por una rexilla para
eliminar todos os sólidos de tamaño considerable,
como os plásticos, papeis, etc... despois, a auga é
conducida a uns largos depósitos nos que se separan
os aceites e as areas. Para isto é necesario que a auga
esté en repouso, así as areas iránse ó fondo e
depositaranse alí, mentres que os aceites flotarán e
unha máquina arrastraranos e quitaranos da auga.
Máis tarde esa auga sen areas e aceites pasará a unha
balsa anaerobia, na que se mestura cos lodos formados
en fases posteriores. Eses lodos conteñen una gran
variedade de bacterias que dixieren a materia orgánica
da auga.
 XUÑO 2010

Posteriormente, a auga pasa a outras balsas nas que a través

dunhas turbinas introdúcese osíxeno na auga e este xúntase
coas partículas que aínda contén a auga para que floten e sexa
doado eliminalas cunha rasqueta. A continuación ese auga
pasa a un depósito no que se deixa en repouso e así lógrase
eliminar os restos de lodo que queden, ese lodo é recollido por
una máquina que o vota nun contenedor e é transportado ó
comezo do proceso de depuración para ser reutilizado (como
dixemos antes), mentres que a auga pasa por unha zona donde
se lle iradia con lámparas ultravioletas, que teñen o mesmo
efecto que a cloración pero é moito máis novedoso e é o Cubertas de radiación ultravioleta
método que máis se utilizará nos próximos anos. Finalmente, a
auga sae da depuradora ao mar a través dunha tubería.
Mentres se depura a auga, o fango
resultante vai pasando por uns rodillos
(filtros-presnsa) para que eliminen toda a
auga posible antes de ser vertidos nun
contenedor á espera de que os recollan. Os
fangos da depuradora da Guia son
trasladados a unha antiga mina a ceo aberto,
perto de Santiago, onde van cubrindo o oco
deixado pola extracción mineira.
Rebeca Pazó Martínez (2º bach A)
Tratamento dos lodos

Saída da auga depurada

 XUÑO 2010

1º ESO A 1º ESO C

1º ESO B 1º ESO D

2º ESO A 2º ESO B
 XUÑO 2010

2º ESO C 2º ESO D

3º ESO A 3º ESO B

3º ESO C 3º ESO DIV

 XUÑO 2010

4º ESO A 4º ESO B

4º ESO C 4º ESO

1º Bach A 1º Bach B
 XUÑO 2010

1º Bach C 2º Bach A

2º Bach B 2º Bach C
 XUÑO 2010

N
a maqueta que tendes na foto representamos diversos tipos de enerxías.

Na presa que hai no río, tamén coñecida como central hidroeléctrica,

representamos a enerxía hidráulica. Consiste en que a auga do río pase
polas redes filtradoras e chegue a un punto que caia sobre unhas turbinas
que se moven xerando electricidade.

Na casa hai dous paneis solares. Neles representamos a enerxía solar. Ditos paneis
atraen a luz mediante espellos nun punto, para quentar un gas cuxo vapor move
unhas turbinas que xeran electricidade.

Nos muiños representamos a enerxía eólica. Estes adoitan estar situados en lugares
onde o vento sopra forte e con frecuencia; con isto conseguirían que as aspas do
muiño non paren de moverse e xerar a electricidade movendo as turbinas que teñen
dentro.

No tubo que hai no mar representamos a enerxía mareomotriz ou das ondas. Consiste
nunha presa que está situada na costa cerrando unha bahía, en cuxo muro, baixo o
mar, se sitúan unha serie de turbinas que xiran ao subir e baixar o mar, serrando deste
xeito a electricidade.
 XUÑO 2010

Seguro que algunha vez vos fixestes as seguintes preguntas:

A resposta a
estas
Por qué están tan sucios os ríos preguntas é a
contaminación
Como é que hai tanto lixo nas cidades que xeramos
os seres vivos
e as industrias

A contaminación é calquera substancia ou Os contaminantes clasifícanse pola

forma de enerxía que pode provocar algún súa consistencia en: sólidos, líquidos e
dano ou desequilibrio nun ecosistema, nun gasosos. Existen contaminantes naturais
medio físico ou nun ser vivo. Entre estas que non contaminan, non producen
substancias podemos atopar os dióxido de problemas medioambientais, e
xofre, SO2; e de carbono, CO2, petróleo, contaminantes artificiais que resultan moi
residuos orgánicos e inorgánicos, metais daniños.
pesados, etc. Por outra parte, na década de
1980 descubríronse algúns contaminantes Existen moitos tipos de
como os fluorocarbonos, CFCs, que están contaminación, pero neste artigo só
producindo unha diminución da capa do faremos referencia aos dous tipos máis
ozono. relevantes.

Contaminación da auga Contaminación atmosférica

Os contaminantes habituais da
auga son os axentes patóxenos coma as
bacterias e os virus; substancias químicas,
como os ácidos e compostos de metais
tóxicos; sedimentos ou materias
suspendidas; substancias radiactivas e
calor. Ademais o crecemento excesivo de
plantas acuáticas que despois morren e se
descompoñen esgotando así o osíxeno da
agua, pode dar lugar á morte de especies
que viven nas augas, tanto mariñas como
doces.
A contaminación atmosférica é a
presenza no ar de materias ou formas de
enerxía que implica risco, dano ou molestia
grave para as persoas e os seres de
calquera natureza.
Os axentes que máis contribúen á
contaminación son os procesos industriais
que implican combustión, tanto a industria
como os automóviles e as calefaccións, que
xeran dióxido e monóxido de carbono,
óxido de nitrógeno e xofre.
 XUÑO 2010

Os efectos que pode causar a contaminación ambiental nos humanos son problemas
cardiovasculares e respiratorios entre outros. Nos animais e plantas os efectos poden causar
incluso a desaparición de determinadas especies. Por outra parte algúns metais poden atacar a
determinados materiais e provocar así a ruptura de estruturas.

Entre as medidas paliativas que se poden ter en conta para parar a contaminación
podemos atopar:

crear conciencia cidadá,

non queimar e talar plantas,
colocar o lixo nos lugares axeitados,
controlar o uso de fertilizantes e
pesticidas,
reciclar obxectos,
evitar o uso de aerosois,
controlar os verquidos accidentais de
petróleo e derivados,
ter sentido da responsabilidade,
realizar campañas de apoio.

En conclusión, deberiamos concienciarnos de que nas nosas mans está o futuro das
seguintes xeracións.

Traballo realizado polos alumnos/as de 3º Diversificación

XUÑO 2010
 XUÑO 2010

O Xadrez no Instituto
Era un día normal, un coma todos,
tivemos as tres primeiras horas de
clase, pero cando saímos ó recreo había
tres ou catro mesas de xadrez no
vestíbulo. Ao principio, non se animou
moita xente, pero co paso dos días
empezou a vir xogar moita máis xente
desde primeiro da E.S.O ata algún de
bacharelato.

Os días pasaban e ir xogar no recreo

era xa unha rutina para moita xente.
Uns aprendían e outros melloraban. Os
profesores Manolo Rúa e Pepe Arias
déronos consellos e animaron a moita
xente a xogar.

Un día, Rúa, díxonos que no magosto

habería un torneo de xadrez. Apuntouse
moita xente e o torneo realizouse
tranquila e correctamente.

Despois do torneo, todo volveu á

normalidade. A xente seguía xogando e
aprendendo.

Pasou o tempo e chegou o anuncio da

liga de xadrez, un torneo no que todos
xogarían contra todos. A liga realizouse
no recreo durante os meses de
decembro, xaneiro e parte de febreiro,
na que uns vinte e cinco alumnos
participaron. Os vencedores recibirán
un presente a fin de curso.

Aínda que xa pasou moito tempo desde

que puxeron as mesas no vestíbulo a Ángel Villar 2OB
xente segue xogando e cada vez con
máis expectación.
 XUÑO 2010

ME
D AC Ó I I N
Neste curso 2009-10 iniciouse no Os mediadores somos alumnos da
noso centro un proxecto piloto de ESO e Bacharelato que nos
mediación, do que formamos parte presentamos voluntarios para o
sete alumnos do instituto. Este proxecto e que cumplimos unha
proxecto está a funcionar en moi serie de condicións necesarias
poucos centros e trátase dunha para desenvolver este labor: ter
innovadora aposta do IES empatía e capacidade de
As Barxas pola resolución se poñer no lugar dos
pacífica de conflitos.
Xa sabes: outros, ser neutral, saber
escoitar e non permitir
Pero.....que é a mediación? Nen@, se tes
que os conflitos a tratar
Pasamos a dar unha problemas, nos inflúan no ámbito
definición técnica pero recurre á persoal.
moi clariña: “ a
mediación!
mediación é un método de Tódolos alumnos do
resolución de conflitos no centro teñen dereito a
que as dúas partes enfrontadas solicitar unha mediación cando se
ven envoltos nun problema, para
recorren voluntariamente a unha
iso podedes recorrer ó titor/a,
persoa imparcial, o mediador, para
dirección ou orientación
chegar a un acordo satisfactorio
para as dúas partes” Torrego
(2007).

O Grupo de Mediación

A R
E
Os tempos evolucionan A
E os consumidores temos que
evolucionar con eles. Os grandes
inventores e as grandes empresas
investiron en facern os a vida máis
doada a base de
electrodomésticos, envases de
vidro, plásticos, etc. Per o no n
tiveron en conta que ,unha vez
chegado aos consumidores,
xeraban residuos varios:
 1º O que non se utilizaba
tirábase aos r ios, montes,
praias, etc. O que se tiraba
ao río destruí a prantas e
peixes. O que se tiraba nos
montes, sobre todo vidros,
ocasionaban incen dios. As
praias contaminab an as
augas.
 2º Empezáronse a poñer
contadores onde se tiraba de
todo.
 3º Comen zou a reciclaxe.
XUÑO 2010
CI
C E
L AX
reciclaxe ten que ser cousa de todos os
consumidores: go berno central, Xu nta,
concellos, etc.
En primeiro lu gar deberíase explicar ás poboacións
qu é é reciclar e qué conquerimos coa rciclaxe.
En segundo lugar, o goberno central mediante o
Ministerio de Medioambiente debería obrigar ás
comunidades autónomas como a XUNTA de GALIC IA a
informar mediante os medios de información, os
concellos, as empresas, as entidades educativas, etc.
A súa obr iga é a de explicar qué medios hai para
reciclar, poñer mais facilid ades para o seu correcto
fu ncionamento, xa que os medios que hai son poucos
e adoitan estar só en lugares concentrados de
ha bitantes, esquecéndose do rural.
En ter ceiro lug ar, en cada concello debería existir un
plan de seguimento da recollida de lixo, onde terían
qu e estudar as zonas nas que no n hai contadores para
reciclar, que so n moitas. Gran parte da población non
recicla porque ás veces hai que desprazarse un
kilómetro para tirar un vidr o.
En cuarto lugar, se queremos u n mundo mellor, máis
li mpo, s en contaminac ión, de bemos ser os
consu midores os que demos exmplo e saber que para
cada cousa hai un sitio e que para ca da sitio hai u nha
cousa.
Resumindo: temos que saber qu e existen varios
contedores para desfacernos do q ue non serve. O
contador azul é para reciclar papel e cartón. O
amarelo é para reciclar os envases: O verde claro é
para r eciclar o vidr o e, finalmente, o verde oscuro é
p a r a re ci cl ar f un d am en t a lm e nt e m at e r ia
biodegradable
Daniel Sobral, 2º ESO C
 XUÑO 2010

Nunha enquisa sobre o

consumo de drogas
realizada no IES As
Barxas entre os
alumnos/as de 3º ESO
obtivemos os seguintes
resultados

Consumo de tabaco

16
14
Nº de alumnos

12
10
Como podemos observar
14 anos
8 15 anos na seguinte gráfica os
6 16-17 anos alumnos/as de 16 e 17
4 anos son os que máis
2 consumen tabaco.
0
z

es

as
ca

te
ve

fin
es

en
di
un

ha

as
m

30

m
N

ria
N
12
gu

t.
ul

ia
Al

t.

D
ul

os
N
os
N

Consumo de Alcohol
Á vista dos resultados
12
obtidos, os alumnos/as de
Nº de alumnos

10
14 anos
15 anos consumen alcohol
8
6 15 anos
algunha vez mentras que
4 16-17 anos
nas fins de semana
2 aumenta o consumo entre
0 os alumnos/as de 16 e 17
a da s as te a anos.
u nc vi e se di en an
m
n na m 30 ri am se
e z 12 o s ia n s
v
os m d fi
ha m ulti
n t i
lg
u ul
a
 XUÑO 2010

Consumo de Cannabis

16 Como se pode observar

14
12 14 anos consumen máis cannabis os
10
8 15 anos alumnos/as de 16 e 17 anos.
6
16-17 anos
4
2
0
a a te
nc vid es as en an
a
es di
nu na m 30 m m
z ia se
ve 12 os i ar s
a os ti m d f in
u nh tim ul
al
g ul

Comparativa do consumo de Alcohol e

Cannabis

70

60

50
% de consumo

40 Cannabis
30 Alcohol

20

10

0
Ano 2006 Ano 2010

Tras estudar as enquisas,dedúcese que a idade de comezar a fumar é ós 13 anos.

Tras estudar
Se comparamos estesas enquisas,dedúcese
resultados querealizada
cunha enquisa a idadeno
deano
comezar a fumar
2006 no mesmoécentro
ós 13 a
media de idade de comezar a fumar segueanos.
sendo os 13 anos, mentras que o consumo de
alcohol e cannabis aumentou.
Se comparamos estes resultados cunha enquisa realizada no ano 2006 no mesmo
centro a media de idade de comezar a fumar segue sendo os 13 anos, mentras
que o consumo de alcohol e cannabis aumentou.

Traballo realizado polos alumnos de 3º de Diversificación.

XUÑO 2010
 XUÑO 2010

Ave Fenix
Pregunta existencial
Nacer, morrer e volver nacer. (Gabriel Trezado) Quen lle trae ao Rato Pérez un agasallo cando
se lle cae un dente? (Daniel Prieto)
Na guerra dos números gañou o 0 á esquerda. (Marta
Castro) Puxen a cazadora e... Cazáronme!
(Daniel Prieto)
Era un abrazo tan agarimoso, tan agarimoso, que cando
acabou, o mundo parecía gris. (Marta C.) Había unha vez unha persoa e agora hai
millóns. (Daniel Prieto)
Había un can tan peludo, tan peludo, que pensaba que
era a ovella negra da familia. (Marta Castro) -Como é a vida dun burro?
-Aburrida. (Daniel Prieto
Érase unha vez un home tan ansioso, tan ansioso, que un
bo día deixou de laterlle o corazón. (Marta C)
O can que non sabía
Érase unha nota tan bailonga, tan bailonga, que ao final ladrar
Había unha vez un can que non sabía ladrar.
da canción acabou esgotada. (Marta Castro)
Vivía na rúa Canquenonladra. Un día foi á rúa
Canqueladra e tampouco ladrou. Decidiu ir ao
Érase unha vez unha princesa que bicou unha ra e foron
médico quen, despois de dubidar, díxolle:«Fai
dúas. (Iria Soto)
puenting ou paracaidismo ». E alá foi. Foi a
unha ponte, atou unha corda e ...Guau!!!
Se te ergues un día e non ves a luz...Sube a persiana!
(Daniel Prieto)
(Iria Soto)

Érase unha vez unha vela que de tanto usala se

Amigo, se algún día atopas as portas do meu corazón
convertiu nun monte de cera. (Andrea Costas)
pechadas, non te cortes, bótaas abaixo. (Iria Soto)

Preguntou a profesora na clase.

Xurxo escoitaba os seus amigo e quixo entrar na
-Tes o exercicio de lingua, Xosé?
conversa, pero deixara a chave na casa. (Pablo M.)
-Si.
-Lelo?
Dille un calcetín a outro:«A miña vida cada vez cheira
-Lela ti. (Rubén Parada)
peor ». (Pablo Martínez)

Estaba camiñando e de súpeto... parei de

Aquel home era invisible, pero ninguén se percatara.
camiñar. (Rubén Parada)
(Rubén Moledo)

O Día do Xuízo Final, Deus perdeu o xuízo.

(Rubén Moledo)
Historia dun libro
Un naúfrago, morto de fame, decidiu xantarse a si
Pasemos páxina. (Daniel Martínez)
mesmo ata que se decatou de que era
vexetariano.(Miguel Moledo)
Unha muller lavou a súa roupa branca no Mar
Negro. (Miguel Molanes)
O último que perdeu aquela caveira foi o sorriso.
(Miguel Moledo)
Logo dunha mañá de caza un home chega á súa
casa cun coello na man.A súa muller, en ton
Chego tarde á cita, seino, pero non podía deixar sen
irónico dille: « Matáchelo do susto, non?». E el
atar a mamá. Non sobreviviría. (Miguel Moledo)
contéstalle: « E logo, eu son membro do
Ghrinpís!» (Héctor Gil)
Érase unha vez un home hipocondríaco que pensaba que
a súa muller o enganaba e aínda non lle saíran os cornos.
Érase un conto tan longo, tan longo, que
(Samuel Romero)
esquecín o seu comezo. (David Nogueira)
 XUÑO 2010

O número que esté nun cadrado debe ser a suma dos CRUCIGRAMA ALXEBRAICO
que aparecen nos dous círculos que o rodean. Para rellenalo terás que resolver 17 ecuacións
de 1º grao:

Verticales:

3x + 2 = 32
2) x/5 = 16
3) 2x + 8 = 440
5) 2x - 9 = x + 18
SOPA DE LETRAS. 8) 9x + 9 = 900
Busca as palabras:Adición, Álgebra, Ángulo, Aritmética, Cálculo, 9) ¼ x - 2 = 250
Circunferencia, Conjuntos, Diámetro, División, Ecuación, Enteros, 13) x/3 - 11 = x - 233
Fórmula, Fracción, Geometría, Hipotenusa, Lógica, Multiplicación, 15) x + 5 = 2x – 80
Naturales, Número, Perímetro, Porcentaje, Potencia, Probabilidad,
Radio, Raíz cuadrada, Sustracción, Tangente, Teorema, Triángulo, Horizontales:
Trigonometría.
1) 3x + 2 = 32
2) x/5 = 16
3) 2x + 8 = 440
5) 2x - 9 = x + 18
8) 9x + 9 = 900
9) ¼ x - 2 = 250
13) x/3 - 11 = x - 233
15) x + 5 = 2x - 80

SUDOKU
XUÑO 2010