O importante non tanto cuestin de facer, senn de ser! (Se entras na U.d.a.

., este o teu lema) Programa dos cursos

Ensinar que non sabe s veces collmoslle tanto cario a este curso que rematamos por querer darlle leccins a todo o mundo. Tamn hai que deixarse ensinar: saber escoitar e agradecer o aprendido. Ensina sen humillar. Ensina a saber. E para que se converta nun curso, ensina gratuitamente. Dar consello a quen o precisa Pero sen paternalismo. Cando o outro cho pida ou o necesite de verdade. Sempre que ti tamn esteas disposto a recibir consello. Corrixir que comete un erro Se o facemos dende a humildade e dende o amor. Primeiro temos que recoecer que ns tamn nos equivocamos. E segundo porque non queremos ferir ao irmn, senn axudalo. Perdoalas inxurias o curso mis difcil porque somos propensos vinganza e resentimento. Pero, a pesares de todo, perdoa. Anda que a ofensa che doa moito. Perdoa setenta veces sete. Perdoa e esquece. Perdoa e ama. E perdate tamn a ti mesmo. Dar consolo a quen est triste Este curso orintanos para conseguir sermos anxos do consolo. Son moitas as persoas que viven na tristeza, a veces por cousas ben pequenas. Unha palabra, un sorriso, unha explicacin, un desafogo, un xesto de cario. Ter paciencia fronte s defectos alleos Todos temos debilidades e defectos. Os demais non malos ou bos, senn unha ampla gama de regulares igual que ns. A convivencia sempre fonte de alegra e enriquecemento. Se tes paciencia cos defectos alleos e tamn cos teus, medrars no amor e na misericordia. Lvaos tamn con humor! PEDIR A DEUS POLOS DEFUNTOS E TAMN POLOS VIVOS Rezar non unha rutina. Rezar amor. Cando rezas por algun solidarzaste con el, qurelo como a ti mesmo. Non rezas para abrandar o corazn de Deus, senn para facer mis grande o teu. Visitar e coidar dos enfermos Non unha visita por cumprir, senn algo que signifique proximidade e compaixn. Unha visita que supoa axuda, comunicacin, coidado, tenrura, consolo, confianza. Hai moitos tipos de enfermos: os que estn en hospitais, nas casas, no traballo, na escola, na ra. Todos temos algunha enfermidade. Dar de comer ao famento Hai que compartilo pan, pero non chega. O pan partido e compartido amor. Dar de beber ao sedento Dar un vaso de auga sinxelo bonito. Pero saciala sede definitivamente imposible. Pero algun pode facer brotar no corazn un ha fonte de auga viva, inagotable. Dar pousada ao peregrino Hoxe non fcil abrirlle a porta da casa, cada vez mis defendida. Son moitos os peregrinos que chaman nosa porta: mendigos, transentes, estranxeiros, refuxiados, drogodependentes, inmigrantes Aprende a acoller que chama, non s materialmente, senn tamn cordialmente. Vestir espido Aqu, entre ns, non atoparas a moitos espidos que vestir. Quizais existan outro tipo de vestiduras: a da honra, a do respecto, a da proteccin, a da autoestima E, sobre todo, estar atentos de non espir que ten vestidura. Tede os ollos ben abertos porque son millns aos que estamos espindo. Redimir ao preso. Non est na nosa man sacalos presos do crcere, pero si podemos alivialos e orientalos. Podemos sacalas cadeas da alma. Hai moitos crceres e escravitudes ntimas: a droga, o consumismo, o fanatismo Enterrar aos mortos Diso xa se encargan as funerarias. Ti envolve s defuntos na oracin esperanzada, no amor e no agradecemento. O problema est mis nos que se quedan. A morte dun ser querido case sempre deixa feridas sangrantes. Pomonos ao carn dos que sofren pola morte dun ser querido. Cando acompaamos que non sexa unha rutina.

E se cando remates con estes cursos queres seguir formando parte desta gran universidades, poemos ta disposicin as seguintes especializacins.